ผมขยับกระชับกอดแน่นขึ้นอีกแม้เขาจะยังยุกยิกหลีกหนีความวาบหวามจากสัมผัส
ผมเคลื่อนริมฝีปากออกจากคอเขา กระซิบข้างหู
“อย่าใจร้ายกับคนป่วยเลยนะ”
ไม่หยุดที่แค่ลมหายใจร้อนๆที่รดอยู่ใกล้ๆ
ผมแกล้งหยอกเขา ส่งปลายลิ้นไปเลียใบหูอีกฝ่ายจนแมวน้อยสะดุ้งเฮือก
..นี่ก็จุดอ่อนเหมือนกันเหรอ..
“อื้อ คุณสิงโต!”
“ครับ”
ผมทำเป็นไม่รู้เรื่อง ยังคงทั้งขบเม้มหลังคอฝากรอยรักรอยฟันเป็นจ้ำๆเต็มไปหมด
“โอ๊ย เจ็บ ..”
“โทษที เป่าเพี้ยงๆนะ หมั่นเขี้ยวไปหน่อย”
พอคริสบอกเจ็บผมก็ไถ่โทษ ส่งลิ้นเลียๆไปตามรอยแดงเสมือนว่ามันจะเป็นยาสมานแผลได้
แต่คนได้รับกลับดูเหมือนจะยิ่งโวยวายกว่าเดิม
ใบหน้าน่ารักเริ่มส่ายหนี ถึงอย่างนั้นผมก็ยังได้ยินเสียงหายใจหอบหนัก
“ดีขึ้นไหม”
“ไม่! หยุดเลยคุณสิงโต!! อ..อย่าเลีย คุณเป็นหมารึไง”
“หมาแบบไหน หมาบ้า .. หมาหวงก้าง หมาที่ซื่อสัตย์ หรือท่าหมาดีครับ ฮ่าๆๆ”
คริสขยับตัวเหมือนจะตัดปัญหาว่าถ้าออกไม่ได้เขาคงพยายามจะพลิกตัวกลับมาประจันหน้ากับผม
คงจะทำร้ายร่างกายผมได้ง่ายกว่า
แต่ผมก็ไม่ยอมให้ทำแบบนั้นได้ง่ายๆ .. ถึงจะอยากเห็นหน้าตาน่ารักนั่นจะขาดใจ
ผมหัวเราะหึในลำคอ ยิ่งกอดร่างเขาแน่นขึ้น
“คุณสิงโต!”
แมวผมเริ่มดุแล้วครับ กลัวจัง ทำยังไงดี
“อาา เรียกอีกเรียกอีกผมชอบ”
“คุณมัน..”
เสียงหวานขาดห้วงไปเล็กน้อย ตอนที่ผมเริ่มใช้มือข้างที่ไม่ได้โอบรัดกายบางเคลื่อนเข้าไปในเสื้อ ลูบไล้ผิวขาวเนียนไร้รอยตำหนิใด
นอกจากรอยตีตราที่ผมอยากจะฝากแสดงความเป็นเจ้าของไว้ทุกครั้งเวลาที่เรามีความสุขด้วยกัน
เขาหยุดเสียงแง๊วๆอาละวาด แต่มือรีบคว้าหมับจับมือซุกซนของผมทันที
“จะทำอะไร เอามือออกไป”
“ไม่น่าถาม .. ก็กอดไง ผมปวดหัวจังครับ”
“ปวดหัวก็นอนสิ!”
“ขอนอนกอดหน่อย”
“กอดบ้านคุณทำอย่างนี้เหรอ อะ.. มือ.. เอามือออกไป คุณสิงโต”
“ได้ๆ เดี๋ยวผมช่วยเอาออก”
“ม.. อย่า”
เขาเริ่มดิ้นตอนที่ผมดึงมือออกจากการลูบสำรวจผิวขาวใต้เสื้อ สนุกกับการสัมผัสหยอกล้อตุ่มไตสีหวานบนแผ่นอก เปลี่ยนเป็นสอดมือลงต่ำ เปลี่ยนเป้าหมายไปที่กางเกงแทน
ผมไล่มือลูบผิวเนียน จากหน้าท้องเวียนไปมา
สัมผัสเนิบช้าค่อยๆไล่ลงต่ำไปยังจุดอันตราย
อีกฝ่ายเกร็งตัว จะถดตัวหนี
ผมวางคางเกยไหล่เขา พูดเสียงแหบต่ำอย่างเริ่มจะควบคุมตัวเองไม่ได้ไม่ต่างกัน
“คริสก็รู้ ..ยิ่งคริสต่อต้าน ผมยิ่งเกิดอารมณ์นะ”
“ไอ้ลามก”
“ยังเคืองที่ผมช่วยตัวเองตอนคุยโทรศัพท์อยู่เหรอ .. งั้นให้ผมไถ่โทษนะ”
“อ..ฮ่ะ อา..”
“หึ”
เสียงต่อว่าเริ่มตะกุกตะกักเคล้าเสียงครางหวานตอนที่ผมส่งมืออุ่นๆกอบกุมส่วนกลางลำตัวร้อนผ่าว
..ร่างกายเขาก็ตอบสนองไวต่อสัมผัสดีเหมือนคุ้นเคยกันมานาน
ไม่คุ้นได้ยังไงล่ะ .. แค่สัมผัสนิดหน่อย ร่างกายเขาก็เรียกร้องคิดถึงผมจะแย่แล้วเหมือนกันใช่ไหม
“ผมยอมเป็นคนลามกก็ได้ ถ้าคริสชอบ”
รูดรั้งกอบกุมแก่นกายที่เริ่มแข็งขืนสู้มือ แผ่วเบา
เชื่องช้าเหมือนแกล้งให้คนปากแข็งยอมสยบให้ซักที
“ผ..ผม ไม่ชอบ”
ขนาดนี้แล้วนะ.. อย่าปฏิเสธกันเลย
“อืมม นั่นสินะครับ”
ผมยิ้มร้าย แม้คนที่หันหลังให้จะมองไม่เห็น
รู้สึกได้ถึงร่างบอบบางที่ขยับตัวเบียดหลังเข้าสัมผัสผมมากขึ้นอย่างอึดอัด
อาจจะเพราะผมยังเชื่องช้าอยู่แบบนี้
“ไม่ชอบจริงๆด้วยแฮะ”
ผมส่งเสียงกวนๆเหมือนกึ่งจะประชด ..
ดูคนไม่ชอบสิครับ เกร็งตัวเอามือสองข้างจับแขนที่ผมกอดไว้แน่นจนเล็บแทบจะข่วนแขนผมเป็นรอยเลือดซิบอยู่แล้ว
“อ..อา..”
“แบบนี้ดีกว่าไหม”
ผมรูดรั้งมือเร็วขึ้นอีกน้อย ใช้มืออีกข้างเกี่ยวกางเกงขาสั้นใส่นอนของอีกฝ่าย ในขณะที่แมวน้อยเริ่มดิ้นปัดป่ายขาไปมาไม่ให้ความร่วมมือในการถอดกางเกงเลย
..บอกแล้วไงว่ายิ่งดื้อ มันยิ่งมีแต่ทำให้ผมเกิดอารมณ์กว่าเดิมก็เท่านั้น
“ชู่ว เดี๋ยวเลอะกางเกงนะ”
“คุ..ณ ! ก็หยุด .. อ.. อ๊า”
ผมผ่อนลมหายใจหนักๆสะกดกั้นอารมณ์ตัวเอง
“จริงรึเปล่าที่อยากให้หยุด แต่ดูเหมือนร่างกายคริสจะไม่อยากนะ”
ผมรั้งกางเกงเขาออกจากขาข้างหนึ่งได้สำเร็จ อาจจะเพราะคริสดิ้นจนปัดมันหลุดเอง
.. ขยับตัวเข้าหาเขาช่วยส่งผ่านไออุ่นให้ร่างขาวๆที่กำลังสัมผัสแอร์โดยตรงโดยไม่มีผ้าขวางกั้น
พอทำอะไรแบบนี้ .. ได้รู้สึกถึงคนที่กำลังสุขสมกับการปรนเปรอของผม ได้ยินเสียงหวานๆชัดกว่าตอนปกติที่ผมโดนราคะครอบงำทำกิจไปด้วยจนหูตาพร่าเบลอ
แต่พอได้รับรู้ปฏิกริยาที่อีกฝ่ายแสดงออกมามากๆอยู่ฝ่ายเดียวแบบนี้ มันก็ฟินจนจะทนไม่ไหวครับ
ทำไมต้องน่ารักขนาดนี้ด้วยนะ
“ร่างกายสวยๆแบบนี้ เจ้าของจะเก็บไว้ชื่นชมคนเดียวเสียดายของแย่เลย”
“อ๊า..อ ..อา”
ผมไม่ได้เก่งแค่ลีลาบนเตียงนะครับ เรื่องเล้าโลมเอาใจคู่นอนผมก็ไม่แพ้ใครเหมือนกัน
ผมมองแมวน้อยที่ก้มหน้าลงพยายามกลั้นอารมณ์ หายใจหนักๆพยายามไม่คล้อยตามแต่น่าจะยาก เพราะเสียงที่หลุดครางเครือออกมาทุกครั้งที่ผมช่วยทำให้เขา
อีกฝ่ายก็น่าจะเริ่มทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
“อ..คุณสิงโต! อย่า อืออ ผม..”
“อืม .. ไม่ไหวก็ไม่ต้องทนสิครับ”
ผมกระซิบข้างหู ยิ้มบางๆให้กับความน่ารักของคนในอ้อมแขน ..
เอาใจแมวบ้างจะเป็นอะไร จะรู้สึกดีไหมนะ
..ไม่น่าถามนะครับ เพราะอีกไม่กี่วิต่อจากนั้น
หยาดน้ำรักขาวขุ่นก็เปรอะเปื้อนเต็มมือผมไปหมด
อ่า...
ผมมองคนในอ้อมแขน แมวน้อยสิ้นฤทธิ์หอบแฮ่กเอาอากาศ อยากมองหน้าตาน่ารักว่าจะหงุดหงิดผมแค่ไหน แต่แก้มขาวซับสีแดงเรื่อลามไปยังใบหูที่สังเกตเห็นได้จากด้านหลังก็ทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะก้มลงหอมแก้มนุ่มเบาๆ
“ผม..เกลียดคุณ ไอ้โรคจิต”
ผมฟังเสียงสั่นๆที่ด่าผมเหมือนไม่จริงจัง ได้แต่หัวเราะร่า ทั้งที่กำลังโดนบอกว่าเกลียด
..คนเกลียดอะไรเขาบอกกันเสียงสั่นเครือแบบนั้นครับ
“ฮ่ะๆๆ ผมขอโทษ”
ผมปล่อยตัวเขาเป็นอิสระ อีกฝ่ายก้มหน้างุดซ่อนใบหน้าลงกับเตียงเหมือนไม่อยากเห็นหน้าผม ..
ผมเดินไปหยิบทิชชู่มาวางที่เตียง เช็ดมือที่เปื้อนๆแล้วมองคนที่กำลังยันตัวเองลุกนั่งหัวยุ่งเหยิงจะควานหากางเกงที่ผมเกี่ยวออกแต่ตัวเขาเองน่ะสะบัดออกไปตกข้างเตียงตรงไหนแล้วก็ไม่รู้
!
“คุณสิงโต! ทำอะไรวะ”
แมวน้อยโวยวายลั่นทันทีที่ผมโถมตัวกดไหล่เขาลงบนเตียงอีกรอบ ใบหน้าแดงซ่านน่ารักกับดวงตาฉ่ำหวานจากการโดนไฟราคะแผดเผามาหมาดๆยังทำเอาผมร้อนๆรุ่มๆไปด้วย
เขาแตะฝั่งฝันแต่ผมยังไม่ได้เริ่มเลยนะครับ
“เดี๋ยวสิ เช็ดก่อน เลอะหมดแล้ว”
ผมยกมือลูบหยาดน้ำเปื้อนๆที่เมื่อครู่มันหยดจากมือผมลงตัวเขา กลายเป็นว่ามือที่เช็ดไปก็กลับมาเลอะอีกรอบ
แต่แล้วไงครับ ใครสนใจ หึหึ
ผมก้มหน้าลงซุกซอกคอเขา แลบลิ้นเลียค่อยๆ ไล่จากซอกคอลงไปต่ำลงต่ำลง
แมวน้อยดูจะตกใจกับท่าทางผม เขายกมือขึ้นจับเส้นผมจะดันศีรษะผมขึ้นแต่ผมก็ยังไม่หยุด
..มันหยุดไม่ได้แล้ว..
..เจ้าแมวสกปรก ต้องอาบน้ำแล้วมั้ง..
“ไม่ต้องยุ่ง ผมทำเองได้ คุณออกไปเลย”
เสียงดุๆสั่นเครือ ไม่รู้เพราะชอบ เพราะจั๊กจี้หรือรู้สึกดีกับสัมผัส
แต่อีกฝ่ายก็ยังพยายามอย่างมากที่จะดันผมออกไปจากตัว ไม่ง่ายหรอกครับ
.. และพอผมก้มต่ำลงด้านล่างเท่านั้นแหละ ..
คนที่พยายามดันผมออกแต่ไม่สำเร็จ ยิ่งดิ้นขยับตัวหนีริมฝีปากซุกซนของผมอัตโนมัติ แต่ช้ากว่ามือผมที่คว้าเอวเขา บังคับให้อีกฝ่ายอยู่นิ่งๆ
ผมไม่เคยจะมาทำอะไรแบบนี้ให้คู่ขาคนไหนทั้งนั้น ..
มีแต่อยู่สบายๆใช้เงินรวยๆให้คนอื่นเซอร์วิสผมสิถึงจะถูก
แต่ตอนนี้แค่มองเจ้าแมวเหมียวเกเรตัวเปรอะเปื้อนแบบนี้แล้ว ผมนึกอะไรไม่ออกแล้วครับ
นอกจาก.. ผิวขาวๆล่อตาล่อใจตรงหน้านี่มัน น่ากิน ไปหมดเลย
สงสัยผมคงจะป่วยจริงๆ ยาพาราไม่น่าจะเอาอยู่แล้ว
ผมก้มหน้าลงใกล้ผิวกายเนียนมือ ค่อยๆไล้ลิ้นเลียทำความสะอาดน้ำหวานๆที่ยังติดตามตัว โดยเฉพาะส่วนนั้นที่ดูเหมือนออกจะชอบผมจะตาย และเพราะแบบนั้นคนที่โดนผมยึดจับไว้ทั้งขยับหนีทั้งดิ้นออกแรงดันผม โวยวายลั่นทั้งหน้าแดง
“คุณสิงโต! ..อ ..ออกไป..”
ก็แค่จะช่วย.. หึ
ผมแลบลิ้นเลียปาก ยกหน้าขึ้นนิดหน่อยด้วยแววตาแพรวพราวร้ายๆเหมือนสิงโตล่าเหยื่อ
ยังอาบน้ำให้ไม่สะอาดเลยนะ
ครั้งนี้เห็นคนปากแข็งทำหน้าน่ารักเต็มตาแล้ว ทำหน้าแบบนั้น ..
ผมจะไม่เชื่อแล้วนะว่าอยากให้ผมหยุดสิ่งที่ทำอยู่จริงๆ
“อร่อยกว่ายาขมๆเมื่อกี๊ตั้งเยอะ”
“ไอ้..ผมบอกว่า .. อ๊ะ.. อ..อ๊า พอแล้ว”
ร่างกายบางที่พึ่งเสร็จจากการแตะถึงจุดไคลแม็กซ์ พอเจอผมกระตุ้นอีกก็คงรู้สึกดีจนแทบไม่ไหว แต่ต้องโทษร่างกายเขาเองนะครับ ที่ยังออกปากเชิญชวนผมไม่หยุดแบบนี้
ผมใช้ลิ้นทำหน้าที่ช่วยอาบน้ำให้แมวดื้อ ส่วนมือที่เริ่มเลอะๆแล้วก็เกเรอยู่ไม่สุข ค่อยๆส่งนิ้วดันเข้าไปในปากทางอ่อนนุ่มที่ตอบสนองดีจนไม่น่าจะต้องเล้าโลมอะไรต่อแล้ว
อ่าาา...สุดยอดไปเลยครับแมวผม
..ต่อเลยไหมล่ะคนดี..
“คุณสิงโต ผม..!”
“ไม่ไหวเหรอ .. แต่ข้างล่างนี่ .. ยังอยากให้ผมช่วยอาบน้ำอยู่เลยนะ”
ผมส่งเรียวนิ้วเข้าออกถี่ๆก่อนจะชักออกเร็วๆตอนที่เขาอ้าปากจะด่าผม
แต่ด่าไม่ทันเพราะโดนผมจูบปิดปากเสียก่อน
..ก็ทำสีหน้าแบบนั้นใส่ทำไมล่ะครับ ใครจะทนไหว..
น้ำที่ช่วยหล่อลื่นนั้นคงทำหน้าที่ได้ดีพอแล้ว
ไหนๆเราก็อยู่ในห้องใต้ทะเลแบบนี้ อาบน้ำอย่างเดียวจะไปดีอะไรครับ .. มาลองจมน้ำกันเลยดีกว่า
.
.
กึก กึก
“อาา .. อ .. ฮ่ะ ..”
ผมขยับกายบนร่างเจ้าของเสียงหวานๆครวญครางรับกับจังหวะกระแทกกระทั้น
“อืมม คริส”
หยดเหงื่อเริ่มเกาะพราวบนร่างเราทั้งคู่ทั้งที่อยู่ในห้องแอร์เย็นๆ
“อ๊ะ.. อ๊า..”
ผมเร่งจังหวะก่อนจะผ่อนแรงลงเล็กน้อยจนเกือบจะหยุดนิ่ง ลดระยะของมือที่เท้าแขนกับเตียงอยู่ลง แนบใบหน้าลงชิดใบหน้าเขา ไซ้ศีรษะเข้ากับข้างแก้ม
“คุณ..”
“อ่าา .. ครับ”
ผมหยุดจังหวะที่สอดประสานกันอยู่แช่ค้างแบบนั้น
ไม่ถึงสามวิเสียงเหมียวๆก็วีนใส่เลย
“ทำบ้าอะไรของคุณเนี่ย.. หยุด..ทำไม”
ผมหัวเราะหึในลำคอ พึมพำ
“ผมเริ่มจะหน้ามืด ลืมไปไม่สบายอยู่ แป๊ปนึงนะ ขอพัก”
“คุณสิงโต!!”
ผมหัวเราะพลางมุดหน้าซุกซอกคอเขา ทำแบบนี้เหมือนแกล้งคนที่กำลังบรรเลงเกมร้อนแรงด้วยกันอยู่แล้วพักเบรคไปเฉยๆ
ยิ่งผมกระตุ้นอารมณ์เขาแต่ไม่ยอมทำต่อ แมวน้อยที่วางมืออยู่บนไหล่ผมก็เริ่มจิกเล็บลงมาอย่างระบายอารมณ์
แมวดื้อ เอาแต่ใจ .. ทำไมชอบข่วนเจ้าของครับ
พอจะทำก็ไม่ให้ทำ พอขอพักก็มางอแงอีก
นี่ผมไม่ได้แกล้งนะ พอใช้พลังงานมากจากมึนหัวอยู่มันก็เริ่มหน้ามืดแล้วจริงๆ
หึ แต่ไม่ได้ไม่ไหวหรอก ที่ไม่ไหวน่ะ จะทนไม่ไหวแล้ว
แต่อยากเห็นคนเรียกร้อง สนใจเรียกหาผมบ้างได้ไหม
คนไม่สบายจะออดอ้อนอะไรก็ไม่ผิดใช่ไหมครับ
“นี่คุณ .. อย่ากวน..”
“ผมแค่พัก แต่คริสอยากได้อะไรก็บอกสิ ผมป่วยอยู่น๊า ดูแลหน่อย”
“คุณอย่ามากวนตีน .. ผมรู้ว่า .. อ๊ะ คุณสิงโต!”
ผมฟังเสียงแมวบ่นงุ้งงิ้งเลยแกล้งขยับตัวกระแทกเข้าไปอีกซักรอบสองรอบ
เสียงหวานๆหยุดบ่น ใบหน้าน่ารักซับสีเรื่อทั้งขมวดคิ้วหงุดหงิด
..ว้าาา รู้เลยสินะว่าผมจงใจแกล้ง แม้จะไม่สบายจริงๆก็เถอะ..
พอเห็นเขาเริ่มกัดริมฝีปากแน่น ข่มอารมณ์ ไม่ต่อล้อต่อเถียงต่อผมเองก็ชักจะทนภาพยั่วใจไม่ไหว
“อืม.. งั้นช้าหน่อยนะ ผมเหนื่อย ไม่มีแรงเลย”
ผมขยับตัวช้าๆเนิบๆผิดกับปกติที่อยากเร่งจังหวะโชว์ลีลาร้อนแรงบนเตียง ..
พอทำแบบนี้ แมวน้อยผมก็เริ่มจิกเล็บข่วนผมมากกว่าเดิม
“อือ .. นี่คุณ..”
เสียงหวานๆกัดฟันขู่ฟ่อๆ ผมยิ้มกวนๆให้ทั้งอ่อนแรงอยู่หน่อยๆ
“ผมเหนื่อยไม่ไหว แต่ถ้ามีกำลังใจจะดีมากเลย”
“...คนอย่างคุณมัน..ควรป่วยไปนานๆไม่ต้องหายเลย”
“จะดีเหรอ .. เดี๋ยวก็อารมณ์ค้างแบบนี้หรอก”
“ใคร..มันจะไปอารมณ์ค้างกับ..คุณวะ”
“งั้นผมไปนอนดีกว่า”
“ไอ้คุณสิงโต”
เสียงกดต่ำมาแล้วครับ ฮ่าๆ ผมไปนอนผมก็ตายสิ ..
ความอัดอั้นที่ยังไม่ได้เอาออกนี่
“อือออ ผมเหนื่อยจัง”
ผมขยับไปซุกอกเขาอีกรอบเหมือนก่อนหน้าที่ซุกไซ้ออดอ้อน ถึงจะขยับตัวเบาๆเนิบๆแต่ก็คงไม่พอใจคนใต้ร่าง
ที่จริงก็ไม่พอใจผมด้วย แต่ตอนนี้อยากเอาแต่ใจ
“คริสครับ”
“...”
“ไม่อยากเหรอ .. หรือผมอยากคนเดียว”
“...”
“บอกหน่อยน่า”
“...”
“ผมจะตายแล้วนะ”
“ถ้าคุณยังไม่อยากตายก็ช่วยรีบๆทำให้มันเสร็จได้มั้ยวะ! /////”
.
.
