อาจจะเพราะบรรยากาศดีๆ
อากาศเย็นๆเคล้าแสงดาวในค่ำคืนนี้
หรืออาจจะเพราะ ..
คำบอกชอบของผม ที่ทำให้เขาลืมตัวไป
อาจจะเพราะเขาไม่ได้ใส่ใจดังคำที่บอกว่า .. มันก็แค่เซ็กส์ ..
เพราะแบบนั้นใช่ไหม คริสถึงเปิดช่องว่างให้ผมมากมายขนาดนี้
ช่องว่างให้ประชิดตัว
ให้เราได้สัมผัสกัน
มากกว่าราคะปรารถนา ที่ปะปนไปกับความรู้สึกลุ่มหลงมากกว่าเคย
“อือ นี่คุณ...”
“ครับ”
ผมขานรับ ซุกหน้าอยู่บริเวณซอกคอขาวเปียกชื้นน้ำ เปียกไปหมด ยิ่งสะท้อนแสงไฟรอบๆ ดวงหน้าหวานของเขาทำให้ผมเหมือนต้องมนตร์สะกด
กี่ครั้งที่มอง ก็เหมือนต้องมนตร์
ผิดที่เขา ที่ทำให้ผมไปไหนไม่รอด แม้จะพยายามตัดใจไปแล้วครั้งหนึ่ง ก็ยังวนกลับมาที่เดิม
มันเริ่มไม่ปกติมากขึ้นทุกที .. ผมรู้ ผมรู้มาตลอดถึงความแปลกประหลาดที่เกิดขึ้นกับตัวเองแต่ก็ไม่เคยแน่ใจซักครั้ง
แม้แต่ตอนนี้
รู้ก็แต่ อยากจะโอบรั้งผิวกายขาวเนียนนี้ไว้แนบกาย หยุดเวลาเอาไว้ ไม่ต้องคิดอะไร
ขอแค่ได้อยู่กับเขาในค่ำคืนนี้
.. ผมไม่อยากบังคับ ไม่อยากให้เขารู้สึกว่าผมต้องการแค่เรื่องอย่างว่า
แต่มันก็ทำได้ยาก
คนที่ชอบอยู่ตรงหน้าแบบนี้ ผมไม่ใช่สุภาพบุรุษนักหรอกครับ
ผมเป็นแค่คนธรรมดา ที่ยอมแลกเงิน แลกทุกอย่าง เพื่อให้ได้สิ่งที่ปรารถนา
ถ้าหัวใจมีราคาผมคงจ่ายหมดตัว
แต่เพราะผมไม่รู้ว่ามันราคาเท่าไหร่ .. แล้วเขาจะยอมขายให้ผมไหม
นั่นแหละปัญหา
และเหนือไปกว่านั้น ลึกๆผมก็ไม่รู้ตัวเลยว่าทำไมอยู่ๆผมถึงต้องการ 'หัวใจ' ของเขา
“ถ้าผมไม่มารังควานทำให้หงุดหงิดใจแบบนี้ คริสจะคิดถึงผมบ้างไหม”
ผมออกแรงดึงเขาเข้ามากอด ผิวน้ำสงบนิ่งสั่นไหวยามร่างกายเราเข้ามาใกล้ชิดกัน แมวน้อยอิงซบอยู่บนอกผม จะขืนตัวออก แต่ผมยังกอดเขาไว้
“ไม่”
“จริงเหรอครับ”
ผมยิ้ม ซบศีรษะตัวเองลงบนเส้นผมนุ่ม เราหันหน้าเข้าหากัน น้ำลึกเพียงระดับอกยามเรานั่งบนช่วงพื้นต่างระดับที่สร้างไว้รอบๆมุมสระให้นั่งพักเหนื่อยแบบนี้
ไม่มีความหนาวให้รู้สึก มีแต่ความร้อนจากร่างกายผมวนเวียนไปมา
รู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่มีเขาชิดใกล้
หัวใจเหมือนจะหลุดออกจากอกให้ได้
จุดจบเพลย์บอยอย่างผม ไม่น่าพ่ายแพ้ให้แมวน้อยจอมพยศที่ไม่หลงคารมกันเลยซักนิด
เสียชื่อสิงโตนักล่าชะมัด
“แต่ผมคิดถึง.. ขนาดมาหาคริสทุกวันยังคิดถึงเลย อยากเห็นหน้าตลอดเวลา อยากกอดทุกคืน..”
“...”
“ผมอาจจะไม่เหมือนคนอื่นที่คริสเคยเจอก็ได้นะ”
ไม่รู้อะไรที่ทำให้ผมพูดแบบนั้นออกไป.. อาจจะเพราะความระแวดระวังและดูไม่เปิดใจง่ายๆของเขาที่ทำให้ผมอยากวอนขอที่จะก้าวเดินเข้าไปใกล้เขาซักก้าว
ก้าวที่ใกล้กว่าที่ใครจะได้สิทธิ์นั้น
..หรือมันอาจเป็นความรู้สึกอยากเอาชนะใจเขาให้ได้ .. กับเพลย์บอยที่ไม่รู้จักคำว่าพ่ายแพ้อย่างผม
อยากทลายกำแพงเพื่อไขว่คว้าให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ต้องการ
ดวงตากลมสบมองผมเหมือนไม่เชื่อ
ไม่รอช้า ผมปิดกั้นคำพูดเขาด้วยจูบแสนหวานที่ไม่รุกรานเหมือนครั้งไหนๆที่ผ่านมา
เป็นอีกครั้งที่เขาดันตัวเองจะออกจากอ้อมกอดผม
ก่อนจะหยุดนิ่งชะงักงัน แมวน้อยสงบลง ลดแรงพยศอย่างลืมตัวเมื่อผมใช้ปลายนิ้วปัดเส้นผมเปียกน้ำที่ปรกหน้าเสยไปด้านหลัง เกลี่ยสางผมเขาเล่นเหมือนลูบหวีขน ช่วยปลอบเอาใจแมวน้อยดื้อดึง
ลูบศีรษะเขาแผ่วเบาไปมา
“คุณสิงโต..!”
“ครับ”
ผมมอง..
มองดวงตาสั่นไหวคู่สวยสะท้อนแสงไฟ ดูอ่อนลงอย่างไม่น่าเชื่อ
..ดูเหมือนเขาจะชอบนะ..
อืม
?!
ทำไมผมรู้สึกเหมือนคุ้นเคยกับใครซักคน ที่ชอบความอ่อนโยนแบบนี้ พยศดื้อดึงแบบนี้
น้อยคนแม้แต่คู่นอนที่ผมจะอ่อนโยนหรือเอ็นดู ก็แค่คู่นอน จะเย้ายวน ออดอ้อนเก่งแค่ไหนก็ไม่เคยมีซักครั้งที่ผมจะอยากอ่อนโยนด้วย
หรือเราจะเคยรู้จักกันมาก่อน
อาจจะชาติที่แล้ว ฮ่าๆ
ตลกน่า..
แต่ก็ไม่แปลกจริงไหมที่บางเหตุการณ์มันทำให้เรารู้สึกเหมือนเคยผ่านอะไรแบบนี้มาก่อน ในชีวิตเรา
หรือเขาอาจเหมือนคู่ขาของผมคนไหนที่เคยนอนด้วย ก็อาจใช่ ผมผ่านอะไรแบบนี้มาเยอะแยะ
แต่ที่ผมบอกว่าแปลก หมายถึง ..ความรู้สึกพิเศษแบบนี้
อาจจะเพราะผมชอบคนแบบนี้ นิสัยแบบนี้ มันเลย ..
อา รู้สึกแปลกๆดีแฮะ
ผมเผลอลูบไล้ สางผมเขาเล่นพลางคิดฟุ้งซ่านอย่างลืมตัวจนโดนเสียงใสๆแหวใส่
มือบางดันมือผมออก ขยับตัวออกห่างเล็กน้อย
“ทำอะไรของคุณ”
ผมหัวเราะ จับมือเขาสอดประสานเรียวนิ้วของเราเข้าด้วยกัน
“ถ้าไม่ชอบให้รุนแรง ผมจะทำตามใจคริสบ้าง .. รู้ไหมที่บังคับ เพราะคริสน่ารักน่าแกล้งเองนะครับ..แต่จริงๆแล้ว .. คริสเป็นมากกว่าแค่เรื่องเซ็กส์”
จุ๊บ
ผมจุ๊บเขาแผ่วๆ พอยื่นหน้าเข้าใกล้ แมวน้อยเผลอหลับตาลงรับสัมผัสนั้น ไม่ต่อต้าน
เขาอาจจะตามเกมส์ผมไม่ทันจนยอมให้ผมทำอะไรที่อยากทำแล้วหยุดวุ่นวายกับเขาไปเอง
อืม น่ารักจังครับ
แต่เขาก็คงรู้ มันไม่ง่ายแบบนั้นหรอกที่ผมจะหยุด
ยิ่งกับตอนนี้ เวลานี้ด้วยแล้ว
“คงจะดี ถ้าเรารู้สึกไปด้วยกัน ..ไม่ใช่แค่ผมคนเดียว”
ไล้ลิ้นเลียปากบางที่เผยอเชิญชวนอย่างไม่ตั้งใจ ดูดดึงเบาๆกลั่นแกล้ง
ได้ยินเสียงอีกฝ่ายครางเครือในลำคอ
อืม ถ้าคริสคิดว่าแค่เซ็กส์ ก็อย่าทำแบบนี้แกล้งกันสิครับ
เพราะผมคิดมาก .. คิดมากกว่านั้นเยอะเลย จะไม่ไหวแล้วนะ
มือซุกซนของผมลดลงต่ำตามอารมณ์ปรารถนาและเสียงในหัวใจ ปลดกระดุมเสื้ออีกฝ่ายแม้จะมองไม่เห็นในระดับใต้สระน้ำนั่น มือบางวุ่นวายจะปัดมือผมออกพัลวัน
“คุณสิงโต ! หยุดเลย”
..เห็นเคลิ้มๆนึกว่าจะอยากให้ผมทำอะไรให้ซะอีก โธ่ แมวน้อย
“อะไรครับ เปียกแบบนี้เมื่อไหร่จะแห้ง เดี๋ยวไม่ได้กลับโมเต็ลกันพอดี หืม เดี๋ยวผมไปตากให้ ถอดกางเก...”
“อย่ามาหลอกผมไม่ใช่เด็กนะ คุณลูกค้า คุณน่ะมันเจ้าเล่ห์”
“ไม่ถอดแล้วจะตากยังไง อยู่ในน้ำไม่เป็นไรหรอกน่า มา ผมไม่มอง ถอดส่งมา”
“ไม่ต้อง”
“ไม่ถนัดใช่ไหม งั้นผมช่วยนะ ไม่ทำอะไรหรอก”
“บอกว่าไม่ต้อง อ๊ะ.. คุณ..!! อ..”
เขาถอยตัวเองไปติดขอบสระ กลายเป็นผมที่ยิ่งเข้าใกล้จนเหมือนจะคร่อมเขา
ตั้งใจจะช่วยปลดกางเกงออกไปตากให้จริงๆนะครับ แต่ อ่าา..
มันมองไม่เห็น คลำผิดไปหน่อย
รู้สึกดีชะมัด ..
“..ให้ผมช่วย”
ผมยิ้มกริ่มมองหน้าเขาที่ขึ้นสีแดงเรื่อจางๆกับแววตาขุ่นๆนั่น
“ม.. คุณ เอามือออกไป”
มือเขาพยายามดันมือผมที่กำลังปัดมือหยอกล้อแกล้งลูบหาที่ปลดกางเกงเนิ่นนานผ่านเนื้อผ้าอยู่ใต้น้ำนั่น
.. ปลด..อย่างอื่นสิครับ
ตะขอกางเกงเขาน่ะ ปลดได้ตั้งแต่แรกแล้ว แต่มือผมมันไม่หยุดแค่รูดซิบลงน่ะสิ
อยากช่วยปลด..ปล่อย แทนปลดกางเกงได้ไหมคนดี
..มือบางจับข้อมือผม กึ่งจะดันแต่ก็กำข้อมือผมแน่น หืม ยังไงครับ
ชอบ ไม่ชอบ จะดันออก หรือให้ทำต่อ
แมวน้อยของผม สับสนตัวเองจังนะ หึหึ
บอกแล้วว่าขอผมค้นหาคำตอบให้แน่ใจ
ยังไม่ต้องตอบในสิ่งที่ไม่แน่ใจหรอก ผมจะรอ
“คุณ..อย่า อ่ะ อือ”
“ผมจะช่วยปลดให้”
“ไม่เอา นี่คุณ!! เอามือออกไป อย่า .. อ๊ะ”
ผมหัวเราะ หยุดมือเกเรที่แกล้งปลุกอารมณ์พลุ่งพล่าน ก็อยากให้เขารู้สึกดีด้วย
ดึงกางเกงเขาโยนขึ้นไปกองบนพื้นข้างขอบสระ
เสื้อบางๆที่โดนปลดกระดุมหมดนั่นด้วย
ตามด้วยเสื้อผ้าเปียกๆของตัวเอง
ทีละชิ้น ทีละชิ้น
อ่า.. ผมบอกจะเอาไปตากเหรอ ตากบนพื้นก่อนนะ ยังไม่อยากขึ้นจากน้ำตอนนี้ มันหนาว
ชำนาญการเพลย์บอยเก่าสายล่าแต้มอย่างผม เขายังมึนๆรู้ตัวอีกทีก็แช่ในน้ำแบบไม่ต้องมีอะไรขวางหูขวางตาแล้ว
“แช่ตัวในน้ำดึกๆดีต่อสุขภาพนะครับ”
ไม่พูดเปล่า มือผมเริ่มอยู่ไม่สุข ลูบไปตามผิวขาวเนียนใต้ผิวน้ำ ..นุ่มมือ
จะตรงไหนก็สวยน่าสัมผัสไปหมด
จากลำคอ ไหล่มน ไหปลาร้า ต่ำลงมาหน่อย หน้าอกแบนราบ ปัดผ่านตุ่มไตสีหวาน ลากเรื่อยต่ำลง
หน้าท้อง บอบบางแต่ก็หุ่นดี
เขาดูแลตัวเองแบบไหน ถึงได้ขาวไปหมดทั้งตัวน่า... รัก แบบนี้
ผมขยับเข้าใกล้ กดหน้าลงแถวไหล่เขา
กดจูบ ซุกไซ้ไปทั่วจนเส้นผมตัวเองเปียกชุ่มน้ำ เขาขยับออกนิดหน่อย
ผมเงยหน้าสบตากลมฉ่ำหวานไม่ต่างกัน
.. รู้สึกดีเหมือนกันใช่ไหม ..
ถึงผมจะอยากเร่งให้ถึงฝั่งฝันหรือรีบร้อนจนจะทนไม่ไหวแค่ไหน
ก็อยากค่อยๆซึบซับความรู้สึกจากเขา
ซักนิด ให้ได้ค้นหา
ภายใต้คำว่าเซ็กส์ .. หรือ 'แค่เซ็กส์'
เล้าโลมไปตามร่างบอบบางที่หนีไปไหนไม่ได้ มือบางขยุ้มเส้นผมเปียกน้ำดำขลับของผมที่แทบไม่เคยยอมให้ใครเล่นหัวได้แบบนี้
..ผมยิ้มกับแรงผลักออกเบาๆ แม้นิ้วเรียวจะขยุมขยำเส้นผมจนจะหลุดติดมือเขาอยู่แล้ว
ส่งลิ้นเลียเม็ดสีสดที่เริ่มชูชันตามแรงอารมณ์ อีกมือรูดรั้งส่วนอ่อนไหวไวต่อสัมผัส ถึงมองไม่เห็นผิวกายขาวๆทั้งหมดใต้ผิวน้ำเลือนลางนั่น แต่ผมว่ามันโคตรจะเซ็กซี่เร้าใจมากเลย
โดยเฉพาะเสียงดุๆปนหอบหนักที่ไม่ยอมลงให้ผมง่ายๆ
ไม่ว่าจะตอนนี้หรือตอนไหน
น่ารักไม่เปลี่ยน
“นี่..คุณ อ..อย่า เดี๋ยวคนเห็น”
ผมยิ้มให้เขา มองดูผลงานที่ตัวเองทำไว้อย่างพอใจ เขาเริ่มจะหลุดอาการ
หึ ผมก้มหน้าไปใกล้กระซิบข้างหู เสียงแหบต่ำด้วยแรงอารมณ์ไม่ต่างกัน
“จะเห็นได้ไงครับ นี่มัน..ชั้นยี่สิบห้านะ”
.
.
.
น้ำในสระไหวตามแรงของร่างสองร่างที่ประสานแนบกายกัน ค่ำคืนฟ้ามืดสนิท สิ่งมีชีวิตต่างพากันหลับใหล
ก็ไม่ใช่ทั้งหมดหรอก
.
.
ความรู้สึกอุ่นร้อนลึกซึ้งที่ทำเอาแทบคลั่งตาย ในขณะที่ร่างของเราถูกโอบล้อมด้วยน้ำอุณหภูมิเย็นกว่าร่างกายตอนนี้มากนัก
“อื้อ อืม”
“อ๊ะ”
แฮ่ก แฮ่ก
“รู้สึกดีไหมครับ”
“คริส..”
“เจ็บรึเปล่า”
“เลิกถามได้มั้ย.. อ๊ะ .. ฮ่ะห์ อ๊าา”
หยดน้ำเกาะพราวตามร่างเราทั้งคู่ น้ำจากสระเย็นแค่ไหนแต่อุณหภูมิตอนนี้ รู้สึกถึงแต่ความร้อนจากร่างกาย เสียงน้ำกระทบขอบสระดังเหมือนเสียงคลื่นบรรเลงเสนาะหู
มันเป็นความรู้สึกที่ดี ดีมากๆเลย
“อ่ะ .. อ๊า แรง..ไป คุณ! อ..”
“ขอโทษที ผม..เห็นคริสแล้วคุมตัวเองไม่ได้ทุกที”
ดันกายเข้าลึก กระแทกจุดเดิมที่อีกฝ่ายน่าจะรู้สึกดีย้ำๆ ใบหน้าขาวขึ้นสีเรื่อน่ามอง
เท่าไหร่ก็ไม่พอจริงๆ
"ตรงนี้เหรอครับ"
"อย่า.. อ.. อะ อา อ๊า.."
"ไม่ชอบเหรอครับ .. "
ปฏิเสธกันด้วยเสียงครวญครางแว่วหวานแบบนั้น .. จะให้ผมเข้าใจว่ายังไง
มองเจ้าของร่างบอบบางที่ร่างกายดูจะทรยศเจ้าของเหลือเกินในเมื่อความอุ่นร้อนยังตอบสนองผมอย่างดีผิดกับคำเอ่ยห้ามของเจ้าตัว
คริสเสหลบตา ใบหน้าน่ามองเผยอปากหอบหายใจ ทั้งยังพยายามสะกดกั้นเสียงครางหวานๆโดยการกัดเม้มริมฝีปากตัวเองแน่น
อยากได้ยินเสียงเขาจะแย่ อย่าปฏิเสธกันเลย
ผมคลึงนิ้วบนเรียวปากบางปลอบประโลม กลัวผิวบอบบางจะเป็นแผล ..
เป็นอีกครั้งที่เราเผลอมองสบตากัน เขาไม่เอ่ยถ้อยคำใด
ผมได้แต่ปล่อยให้ตัวเองถูกแรงดึงดูดจากส่วนลึก
ประกบจูบลงไปแผ่วเบา .. ทั้งกระแทกกายซ้ำๆ
“อืออ อือ”
หลับตาลงรับสัมผัสหวานล้ำที่เก็บเกี่ยวได้ไม่รู้จักพอ ก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้นมองอีกฝ่ายที่หลับตาพริ้มรับจูบอย่างเผลอไผล
จังหวะเดียวกับที่เขายกแขนสองข้างขึ้นโอบรอบคอผมอย่างลืมตัว
แค่ชั่วขณะเดียว ก่อนมือคู่นั้นจะเริ่มจับไหล่ผมเหมือนจะดันออก
.. ให้สายน้ำค่อยๆซึมซับความรู้สึกของเราไป
แมวน้อยผละออก แม้เสียงใสๆจะควบคุมแทบไม่ได้
บทเพลงรักของเรา ผมยังไม่หยุดให้เขาได้พักซักนาที
“..พ..พอก่อน”
เห็นเขาหันหน้ามองออกไปด้านข้างนอกกระจก
แม้ไม่ได้พูดอะไร แต่จากแววตาผมก็เดาได้ ไอ้ความรู้สึกเปิดโล่งเห็นวิวกึ่งเอ้าท์ดอร์แบบนี้ เขาคงไม่คุ้น มันเขินๆสินะ
แมวน้อยผมนี่น่ารักน่ารังแกจริงๆ
“ไม่ต้องกลัวน่า ถ้าใครเห็น ผมจะจ่ายเงินปิดปากซักล้านนึง อย่ากังวลเลย”
“คุณมัน.. อ่ะ อืม”
ผมจูบปลอบ กดกายแนบแน่นเข้าชิดใกล้อีก ตามอารมณ์พุ่งสูงจนแทบทนไม่ไหว
ในมหานครที่คนกำลังหลับใหลหรือปาร์ตี้เคล้าแสงไฟ จะมีใครที่มีความสุขเท่าผมไหม
ที่ได้มีคนอย่างเขาเคียงข้างกาย
ผมเองก็ไม่เคยทำอะไรแบบนี้กับคู่นอนคนไหนเหมือนกัน
คอนโดนี้ถึงจะซื้อมาปล่อยทิ้งไว้เปล่าๆ มาบ้างไม่มาบ้าง แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะสามารถเข้ามาได้
ไม่ใช่ทุกคนที่จะเข้ามาถึงโซนพิเศษของผมได้
บอกแล้วครับ จะโทษก็โทษบรรยากาศพาไป อย่าโทษผมเลยนะแมวน้อย
แต่มันก็เร้าใจดีออกไม่ใช่เหรอ
ขยับกายเข้าออก เนิบช้าสลับรุนแรง มันไม่ได้ลำบากอะไรนักเมื่อน้ำเป็นเสมือนตัวหล่อลื่นชั้นดี
ไม่ต้องใช้เจล ใช้อะไรแล้วครับในตอนนี้
อา .. จะถุงยางก็เหมือนกัน ไม่จำเป็น
ผมไม่รู้จะใช้กับเขาไปทำไม
เลิกมั่วไปนานแล้ว ตอนนี้อยากรู้สึก ให้ลึก..สุดในความรู้สึกเลย
“อ..อือ อ๊ะ อ๊า”
เขาขยับตัวอย่างอึดอัด มือบางวางทาบกระจกใสช่วยพยุงตัวไม่ให้ลื่นตามแรงกระแทกกระทั้นเบื้องล่าง
หยดน้ำเกาะพราวจากมือไหลลงจากกระจก
เซ็กซี่อะไรอย่างนี้
ผมจับรวบเอวเขา ขยับตัวพลิก ดันหลังเขาติดฝั่งกระจกแทน ..
“แค่นี้ก็ไม่ต้องกังวลแล้วดีไหม ไม่มีใครเห็นแล้วครับ ถ้าเห็นก็เห็นแต่ผมคนเดียว”
ประสานมือตัวเองกับมือเขา กดมือบางสองข้างติดกระจก โถมกายเข้าลึกจนเสียงใสหอบคราง ทำเอาใจสั่นระรัว
อืม แมวน้อยยั่วผมเหรอ
“คุณสิงโต!”
ผมกดใบหน้าลงดูดดึงตีตราทำรอยรักสีกุหลาบไปทั่วตัวเขา เงยหน้ามองเสียงดุๆ
“อันนี้เรียกผมเพราะอยากย้ำให้คำด่าส่งไปถูกคนไวๆ หรือว่า... เรียกเพราะ..”
ผมแกล้งขยับตัวออก ก่อนกระแทกเข้าไปลึกๆ
“อ๊ะ!! อื้อ อ.. อ๊า”
“เรียกชื่อผมแล้วทำเสียงแบบนี้..ผมก็แย่สิครับ”
ผมหัวเราะทะเล้น จูบปิดปากก่อนที่จะทันได้โดนเขากราดคำด่าใส่
ส่งสายตาวิบวับมากความหมายให้เขา
อีกนิดคงไม่ไหว
ถ้าจะปั่นป่วนหัวใจกันขนาดนี้
.
.
“โ...อ๊ย คุณสิงโต!! ผม..”
“จะเสร็จเหรอครับ”
“เจ็บ! ไอ้ .. อือ อืออ”
“ขอโทษๆ ผมจับมือคริสแรงไปเหรอ งั้นกอดผมสิ หรือให้ผมกอด อืมม”
“ไ..ม่ .. อ..”
ผมรู้ ผมรู้ มันไม่ง่าย
การค้นหาบางอย่างจากบางคน ไม่ใช่เรื่องง่าย
แต่อย่างหนึ่งที่ผมรู้
นี่มันเลยเที่ยงคืนไปตั้งนานแล้ว
.. และผมไม่ได้มีข้อต่อรองอะไรอีกในตอนนี้ เวลานี้ เขารู้ดี
ตอนนี้ผมไม่ได้บังคับเขาเหมือนที่ผ่านมา
ผมเปิดช่องว่างทุกทาง แค่เขาจะผลักออกแล้วลุกหนีไปก็ได้
ง่ายดายแต่ก็ไม่ทำ
.
.
คุณไม่ได้เห็นมันเป็น ‘แค่เซ็กส์’ จริงๆหรอกใช่ไหมครับ ... แมวน้อยของผม
---------------
--- อ่านต่อที่เด็กดี ---
อากาศเย็นๆเคล้าแสงดาวในค่ำคืนนี้
หรืออาจจะเพราะ ..
คำบอกชอบของผม ที่ทำให้เขาลืมตัวไป
อาจจะเพราะเขาไม่ได้ใส่ใจดังคำที่บอกว่า .. มันก็แค่เซ็กส์ ..
เพราะแบบนั้นใช่ไหม คริสถึงเปิดช่องว่างให้ผมมากมายขนาดนี้
ช่องว่างให้ประชิดตัว
ให้เราได้สัมผัสกัน
มากกว่าราคะปรารถนา ที่ปะปนไปกับความรู้สึกลุ่มหลงมากกว่าเคย
“อือ นี่คุณ...”
“ครับ”
ผมขานรับ ซุกหน้าอยู่บริเวณซอกคอขาวเปียกชื้นน้ำ เปียกไปหมด ยิ่งสะท้อนแสงไฟรอบๆ ดวงหน้าหวานของเขาทำให้ผมเหมือนต้องมนตร์สะกด
กี่ครั้งที่มอง ก็เหมือนต้องมนตร์
ผิดที่เขา ที่ทำให้ผมไปไหนไม่รอด แม้จะพยายามตัดใจไปแล้วครั้งหนึ่ง ก็ยังวนกลับมาที่เดิม
มันเริ่มไม่ปกติมากขึ้นทุกที .. ผมรู้ ผมรู้มาตลอดถึงความแปลกประหลาดที่เกิดขึ้นกับตัวเองแต่ก็ไม่เคยแน่ใจซักครั้ง
แม้แต่ตอนนี้
รู้ก็แต่ อยากจะโอบรั้งผิวกายขาวเนียนนี้ไว้แนบกาย หยุดเวลาเอาไว้ ไม่ต้องคิดอะไร
ขอแค่ได้อยู่กับเขาในค่ำคืนนี้
.. ผมไม่อยากบังคับ ไม่อยากให้เขารู้สึกว่าผมต้องการแค่เรื่องอย่างว่า
แต่มันก็ทำได้ยาก
คนที่ชอบอยู่ตรงหน้าแบบนี้ ผมไม่ใช่สุภาพบุรุษนักหรอกครับ
ผมเป็นแค่คนธรรมดา ที่ยอมแลกเงิน แลกทุกอย่าง เพื่อให้ได้สิ่งที่ปรารถนา
ถ้าหัวใจมีราคาผมคงจ่ายหมดตัว
แต่เพราะผมไม่รู้ว่ามันราคาเท่าไหร่ .. แล้วเขาจะยอมขายให้ผมไหม
นั่นแหละปัญหา
และเหนือไปกว่านั้น ลึกๆผมก็ไม่รู้ตัวเลยว่าทำไมอยู่ๆผมถึงต้องการ 'หัวใจ' ของเขา
“ถ้าผมไม่มารังควานทำให้หงุดหงิดใจแบบนี้ คริสจะคิดถึงผมบ้างไหม”
ผมออกแรงดึงเขาเข้ามากอด ผิวน้ำสงบนิ่งสั่นไหวยามร่างกายเราเข้ามาใกล้ชิดกัน แมวน้อยอิงซบอยู่บนอกผม จะขืนตัวออก แต่ผมยังกอดเขาไว้
“ไม่”
“จริงเหรอครับ”
ผมยิ้ม ซบศีรษะตัวเองลงบนเส้นผมนุ่ม เราหันหน้าเข้าหากัน น้ำลึกเพียงระดับอกยามเรานั่งบนช่วงพื้นต่างระดับที่สร้างไว้รอบๆมุมสระให้นั่งพักเหนื่อยแบบนี้
ไม่มีความหนาวให้รู้สึก มีแต่ความร้อนจากร่างกายผมวนเวียนไปมา
รู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่มีเขาชิดใกล้
หัวใจเหมือนจะหลุดออกจากอกให้ได้
จุดจบเพลย์บอยอย่างผม ไม่น่าพ่ายแพ้ให้แมวน้อยจอมพยศที่ไม่หลงคารมกันเลยซักนิด
เสียชื่อสิงโตนักล่าชะมัด
“แต่ผมคิดถึง.. ขนาดมาหาคริสทุกวันยังคิดถึงเลย อยากเห็นหน้าตลอดเวลา อยากกอดทุกคืน..”
“...”
“ผมอาจจะไม่เหมือนคนอื่นที่คริสเคยเจอก็ได้นะ”
ไม่รู้อะไรที่ทำให้ผมพูดแบบนั้นออกไป.. อาจจะเพราะความระแวดระวังและดูไม่เปิดใจง่ายๆของเขาที่ทำให้ผมอยากวอนขอที่จะก้าวเดินเข้าไปใกล้เขาซักก้าว
ก้าวที่ใกล้กว่าที่ใครจะได้สิทธิ์นั้น
..หรือมันอาจเป็นความรู้สึกอยากเอาชนะใจเขาให้ได้ .. กับเพลย์บอยที่ไม่รู้จักคำว่าพ่ายแพ้อย่างผม
อยากทลายกำแพงเพื่อไขว่คว้าให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ต้องการ
ดวงตากลมสบมองผมเหมือนไม่เชื่อ
ไม่รอช้า ผมปิดกั้นคำพูดเขาด้วยจูบแสนหวานที่ไม่รุกรานเหมือนครั้งไหนๆที่ผ่านมา
เป็นอีกครั้งที่เขาดันตัวเองจะออกจากอ้อมกอดผม
ก่อนจะหยุดนิ่งชะงักงัน แมวน้อยสงบลง ลดแรงพยศอย่างลืมตัวเมื่อผมใช้ปลายนิ้วปัดเส้นผมเปียกน้ำที่ปรกหน้าเสยไปด้านหลัง เกลี่ยสางผมเขาเล่นเหมือนลูบหวีขน ช่วยปลอบเอาใจแมวน้อยดื้อดึง
ลูบศีรษะเขาแผ่วเบาไปมา
“คุณสิงโต..!”
“ครับ”
ผมมอง..
มองดวงตาสั่นไหวคู่สวยสะท้อนแสงไฟ ดูอ่อนลงอย่างไม่น่าเชื่อ
..ดูเหมือนเขาจะชอบนะ..
อืม
?!
ทำไมผมรู้สึกเหมือนคุ้นเคยกับใครซักคน ที่ชอบความอ่อนโยนแบบนี้ พยศดื้อดึงแบบนี้
น้อยคนแม้แต่คู่นอนที่ผมจะอ่อนโยนหรือเอ็นดู ก็แค่คู่นอน จะเย้ายวน ออดอ้อนเก่งแค่ไหนก็ไม่เคยมีซักครั้งที่ผมจะอยากอ่อนโยนด้วย
หรือเราจะเคยรู้จักกันมาก่อน
อาจจะชาติที่แล้ว ฮ่าๆ
ตลกน่า..
แต่ก็ไม่แปลกจริงไหมที่บางเหตุการณ์มันทำให้เรารู้สึกเหมือนเคยผ่านอะไรแบบนี้มาก่อน ในชีวิตเรา
หรือเขาอาจเหมือนคู่ขาของผมคนไหนที่เคยนอนด้วย ก็อาจใช่ ผมผ่านอะไรแบบนี้มาเยอะแยะ
แต่ที่ผมบอกว่าแปลก หมายถึง ..ความรู้สึกพิเศษแบบนี้
อาจจะเพราะผมชอบคนแบบนี้ นิสัยแบบนี้ มันเลย ..
อา รู้สึกแปลกๆดีแฮะ
ผมเผลอลูบไล้ สางผมเขาเล่นพลางคิดฟุ้งซ่านอย่างลืมตัวจนโดนเสียงใสๆแหวใส่
มือบางดันมือผมออก ขยับตัวออกห่างเล็กน้อย
“ทำอะไรของคุณ”
ผมหัวเราะ จับมือเขาสอดประสานเรียวนิ้วของเราเข้าด้วยกัน
“ถ้าไม่ชอบให้รุนแรง ผมจะทำตามใจคริสบ้าง .. รู้ไหมที่บังคับ เพราะคริสน่ารักน่าแกล้งเองนะครับ..แต่จริงๆแล้ว .. คริสเป็นมากกว่าแค่เรื่องเซ็กส์”
จุ๊บ
ผมจุ๊บเขาแผ่วๆ พอยื่นหน้าเข้าใกล้ แมวน้อยเผลอหลับตาลงรับสัมผัสนั้น ไม่ต่อต้าน
เขาอาจจะตามเกมส์ผมไม่ทันจนยอมให้ผมทำอะไรที่อยากทำแล้วหยุดวุ่นวายกับเขาไปเอง
อืม น่ารักจังครับ
แต่เขาก็คงรู้ มันไม่ง่ายแบบนั้นหรอกที่ผมจะหยุด
ยิ่งกับตอนนี้ เวลานี้ด้วยแล้ว
“คงจะดี ถ้าเรารู้สึกไปด้วยกัน ..ไม่ใช่แค่ผมคนเดียว”
ไล้ลิ้นเลียปากบางที่เผยอเชิญชวนอย่างไม่ตั้งใจ ดูดดึงเบาๆกลั่นแกล้ง
ได้ยินเสียงอีกฝ่ายครางเครือในลำคอ
อืม ถ้าคริสคิดว่าแค่เซ็กส์ ก็อย่าทำแบบนี้แกล้งกันสิครับ
เพราะผมคิดมาก .. คิดมากกว่านั้นเยอะเลย จะไม่ไหวแล้วนะ
มือซุกซนของผมลดลงต่ำตามอารมณ์ปรารถนาและเสียงในหัวใจ ปลดกระดุมเสื้ออีกฝ่ายแม้จะมองไม่เห็นในระดับใต้สระน้ำนั่น มือบางวุ่นวายจะปัดมือผมออกพัลวัน
“คุณสิงโต ! หยุดเลย”
..เห็นเคลิ้มๆนึกว่าจะอยากให้ผมทำอะไรให้ซะอีก โธ่ แมวน้อย
“อะไรครับ เปียกแบบนี้เมื่อไหร่จะแห้ง เดี๋ยวไม่ได้กลับโมเต็ลกันพอดี หืม เดี๋ยวผมไปตากให้ ถอดกางเก...”
“อย่ามาหลอกผมไม่ใช่เด็กนะ คุณลูกค้า คุณน่ะมันเจ้าเล่ห์”
“ไม่ถอดแล้วจะตากยังไง อยู่ในน้ำไม่เป็นไรหรอกน่า มา ผมไม่มอง ถอดส่งมา”
“ไม่ต้อง”
“ไม่ถนัดใช่ไหม งั้นผมช่วยนะ ไม่ทำอะไรหรอก”
“บอกว่าไม่ต้อง อ๊ะ.. คุณ..!! อ..”
เขาถอยตัวเองไปติดขอบสระ กลายเป็นผมที่ยิ่งเข้าใกล้จนเหมือนจะคร่อมเขา
ตั้งใจจะช่วยปลดกางเกงออกไปตากให้จริงๆนะครับ แต่ อ่าา..
มันมองไม่เห็น คลำผิดไปหน่อย
รู้สึกดีชะมัด ..
“..ให้ผมช่วย”
ผมยิ้มกริ่มมองหน้าเขาที่ขึ้นสีแดงเรื่อจางๆกับแววตาขุ่นๆนั่น
“ม.. คุณ เอามือออกไป”
มือเขาพยายามดันมือผมที่กำลังปัดมือหยอกล้อแกล้งลูบหาที่ปลดกางเกงเนิ่นนานผ่านเนื้อผ้าอยู่ใต้น้ำนั่น
.. ปลด..อย่างอื่นสิครับ
ตะขอกางเกงเขาน่ะ ปลดได้ตั้งแต่แรกแล้ว แต่มือผมมันไม่หยุดแค่รูดซิบลงน่ะสิ
อยากช่วยปลด..ปล่อย แทนปลดกางเกงได้ไหมคนดี
..มือบางจับข้อมือผม กึ่งจะดันแต่ก็กำข้อมือผมแน่น หืม ยังไงครับ
ชอบ ไม่ชอบ จะดันออก หรือให้ทำต่อ
แมวน้อยของผม สับสนตัวเองจังนะ หึหึ
บอกแล้วว่าขอผมค้นหาคำตอบให้แน่ใจ
ยังไม่ต้องตอบในสิ่งที่ไม่แน่ใจหรอก ผมจะรอ
“คุณ..อย่า อ่ะ อือ”
“ผมจะช่วยปลดให้”
“ไม่เอา นี่คุณ!! เอามือออกไป อย่า .. อ๊ะ”
ผมหัวเราะ หยุดมือเกเรที่แกล้งปลุกอารมณ์พลุ่งพล่าน ก็อยากให้เขารู้สึกดีด้วย
ดึงกางเกงเขาโยนขึ้นไปกองบนพื้นข้างขอบสระ
เสื้อบางๆที่โดนปลดกระดุมหมดนั่นด้วย
ตามด้วยเสื้อผ้าเปียกๆของตัวเอง
ทีละชิ้น ทีละชิ้น
อ่า.. ผมบอกจะเอาไปตากเหรอ ตากบนพื้นก่อนนะ ยังไม่อยากขึ้นจากน้ำตอนนี้ มันหนาว
ชำนาญการเพลย์บอยเก่าสายล่าแต้มอย่างผม เขายังมึนๆรู้ตัวอีกทีก็แช่ในน้ำแบบไม่ต้องมีอะไรขวางหูขวางตาแล้ว
“แช่ตัวในน้ำดึกๆดีต่อสุขภาพนะครับ”
ไม่พูดเปล่า มือผมเริ่มอยู่ไม่สุข ลูบไปตามผิวขาวเนียนใต้ผิวน้ำ ..นุ่มมือ
จะตรงไหนก็สวยน่าสัมผัสไปหมด
จากลำคอ ไหล่มน ไหปลาร้า ต่ำลงมาหน่อย หน้าอกแบนราบ ปัดผ่านตุ่มไตสีหวาน ลากเรื่อยต่ำลง
หน้าท้อง บอบบางแต่ก็หุ่นดี
เขาดูแลตัวเองแบบไหน ถึงได้ขาวไปหมดทั้งตัวน่า... รัก แบบนี้
ผมขยับเข้าใกล้ กดหน้าลงแถวไหล่เขา
กดจูบ ซุกไซ้ไปทั่วจนเส้นผมตัวเองเปียกชุ่มน้ำ เขาขยับออกนิดหน่อย
ผมเงยหน้าสบตากลมฉ่ำหวานไม่ต่างกัน
.. รู้สึกดีเหมือนกันใช่ไหม ..
ถึงผมจะอยากเร่งให้ถึงฝั่งฝันหรือรีบร้อนจนจะทนไม่ไหวแค่ไหน
ก็อยากค่อยๆซึบซับความรู้สึกจากเขา
ซักนิด ให้ได้ค้นหา
ภายใต้คำว่าเซ็กส์ .. หรือ 'แค่เซ็กส์'
เล้าโลมไปตามร่างบอบบางที่หนีไปไหนไม่ได้ มือบางขยุ้มเส้นผมเปียกน้ำดำขลับของผมที่แทบไม่เคยยอมให้ใครเล่นหัวได้แบบนี้
..ผมยิ้มกับแรงผลักออกเบาๆ แม้นิ้วเรียวจะขยุมขยำเส้นผมจนจะหลุดติดมือเขาอยู่แล้ว
ส่งลิ้นเลียเม็ดสีสดที่เริ่มชูชันตามแรงอารมณ์ อีกมือรูดรั้งส่วนอ่อนไหวไวต่อสัมผัส ถึงมองไม่เห็นผิวกายขาวๆทั้งหมดใต้ผิวน้ำเลือนลางนั่น แต่ผมว่ามันโคตรจะเซ็กซี่เร้าใจมากเลย
โดยเฉพาะเสียงดุๆปนหอบหนักที่ไม่ยอมลงให้ผมง่ายๆ
ไม่ว่าจะตอนนี้หรือตอนไหน
น่ารักไม่เปลี่ยน
“นี่..คุณ อ..อย่า เดี๋ยวคนเห็น”
ผมยิ้มให้เขา มองดูผลงานที่ตัวเองทำไว้อย่างพอใจ เขาเริ่มจะหลุดอาการ
หึ ผมก้มหน้าไปใกล้กระซิบข้างหู เสียงแหบต่ำด้วยแรงอารมณ์ไม่ต่างกัน
“จะเห็นได้ไงครับ นี่มัน..ชั้นยี่สิบห้านะ”
.
.
.
น้ำในสระไหวตามแรงของร่างสองร่างที่ประสานแนบกายกัน ค่ำคืนฟ้ามืดสนิท สิ่งมีชีวิตต่างพากันหลับใหล
ก็ไม่ใช่ทั้งหมดหรอก
.
.
ความรู้สึกอุ่นร้อนลึกซึ้งที่ทำเอาแทบคลั่งตาย ในขณะที่ร่างของเราถูกโอบล้อมด้วยน้ำอุณหภูมิเย็นกว่าร่างกายตอนนี้มากนัก
“อื้อ อืม”
“อ๊ะ”
แฮ่ก แฮ่ก
“รู้สึกดีไหมครับ”
“คริส..”
“เจ็บรึเปล่า”
“เลิกถามได้มั้ย.. อ๊ะ .. ฮ่ะห์ อ๊าา”
หยดน้ำเกาะพราวตามร่างเราทั้งคู่ น้ำจากสระเย็นแค่ไหนแต่อุณหภูมิตอนนี้ รู้สึกถึงแต่ความร้อนจากร่างกาย เสียงน้ำกระทบขอบสระดังเหมือนเสียงคลื่นบรรเลงเสนาะหู
มันเป็นความรู้สึกที่ดี ดีมากๆเลย
“อ่ะ .. อ๊า แรง..ไป คุณ! อ..”
“ขอโทษที ผม..เห็นคริสแล้วคุมตัวเองไม่ได้ทุกที”
ดันกายเข้าลึก กระแทกจุดเดิมที่อีกฝ่ายน่าจะรู้สึกดีย้ำๆ ใบหน้าขาวขึ้นสีเรื่อน่ามอง
เท่าไหร่ก็ไม่พอจริงๆ
"ตรงนี้เหรอครับ"
"อย่า.. อ.. อะ อา อ๊า.."
"ไม่ชอบเหรอครับ .. "
ปฏิเสธกันด้วยเสียงครวญครางแว่วหวานแบบนั้น .. จะให้ผมเข้าใจว่ายังไง
มองเจ้าของร่างบอบบางที่ร่างกายดูจะทรยศเจ้าของเหลือเกินในเมื่อความอุ่นร้อนยังตอบสนองผมอย่างดีผิดกับคำเอ่ยห้ามของเจ้าตัว
คริสเสหลบตา ใบหน้าน่ามองเผยอปากหอบหายใจ ทั้งยังพยายามสะกดกั้นเสียงครางหวานๆโดยการกัดเม้มริมฝีปากตัวเองแน่น
อยากได้ยินเสียงเขาจะแย่ อย่าปฏิเสธกันเลย
ผมคลึงนิ้วบนเรียวปากบางปลอบประโลม กลัวผิวบอบบางจะเป็นแผล ..
เป็นอีกครั้งที่เราเผลอมองสบตากัน เขาไม่เอ่ยถ้อยคำใด
ผมได้แต่ปล่อยให้ตัวเองถูกแรงดึงดูดจากส่วนลึก
ประกบจูบลงไปแผ่วเบา .. ทั้งกระแทกกายซ้ำๆ
“อืออ อือ”
หลับตาลงรับสัมผัสหวานล้ำที่เก็บเกี่ยวได้ไม่รู้จักพอ ก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้นมองอีกฝ่ายที่หลับตาพริ้มรับจูบอย่างเผลอไผล
จังหวะเดียวกับที่เขายกแขนสองข้างขึ้นโอบรอบคอผมอย่างลืมตัว
แค่ชั่วขณะเดียว ก่อนมือคู่นั้นจะเริ่มจับไหล่ผมเหมือนจะดันออก
.. ให้สายน้ำค่อยๆซึมซับความรู้สึกของเราไป
แมวน้อยผละออก แม้เสียงใสๆจะควบคุมแทบไม่ได้
บทเพลงรักของเรา ผมยังไม่หยุดให้เขาได้พักซักนาที
“..พ..พอก่อน”
เห็นเขาหันหน้ามองออกไปด้านข้างนอกกระจก
แม้ไม่ได้พูดอะไร แต่จากแววตาผมก็เดาได้ ไอ้ความรู้สึกเปิดโล่งเห็นวิวกึ่งเอ้าท์ดอร์แบบนี้ เขาคงไม่คุ้น มันเขินๆสินะ
แมวน้อยผมนี่น่ารักน่ารังแกจริงๆ
“ไม่ต้องกลัวน่า ถ้าใครเห็น ผมจะจ่ายเงินปิดปากซักล้านนึง อย่ากังวลเลย”
“คุณมัน.. อ่ะ อืม”
ผมจูบปลอบ กดกายแนบแน่นเข้าชิดใกล้อีก ตามอารมณ์พุ่งสูงจนแทบทนไม่ไหว
ในมหานครที่คนกำลังหลับใหลหรือปาร์ตี้เคล้าแสงไฟ จะมีใครที่มีความสุขเท่าผมไหม
ที่ได้มีคนอย่างเขาเคียงข้างกาย
ผมเองก็ไม่เคยทำอะไรแบบนี้กับคู่นอนคนไหนเหมือนกัน
คอนโดนี้ถึงจะซื้อมาปล่อยทิ้งไว้เปล่าๆ มาบ้างไม่มาบ้าง แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะสามารถเข้ามาได้
ไม่ใช่ทุกคนที่จะเข้ามาถึงโซนพิเศษของผมได้
บอกแล้วครับ จะโทษก็โทษบรรยากาศพาไป อย่าโทษผมเลยนะแมวน้อย
แต่มันก็เร้าใจดีออกไม่ใช่เหรอ
ขยับกายเข้าออก เนิบช้าสลับรุนแรง มันไม่ได้ลำบากอะไรนักเมื่อน้ำเป็นเสมือนตัวหล่อลื่นชั้นดี
ไม่ต้องใช้เจล ใช้อะไรแล้วครับในตอนนี้
อา .. จะถุงยางก็เหมือนกัน ไม่จำเป็น
ผมไม่รู้จะใช้กับเขาไปทำไม
เลิกมั่วไปนานแล้ว ตอนนี้อยากรู้สึก ให้ลึก..สุดในความรู้สึกเลย
“อ..อือ อ๊ะ อ๊า”
เขาขยับตัวอย่างอึดอัด มือบางวางทาบกระจกใสช่วยพยุงตัวไม่ให้ลื่นตามแรงกระแทกกระทั้นเบื้องล่าง
หยดน้ำเกาะพราวจากมือไหลลงจากกระจก
เซ็กซี่อะไรอย่างนี้
ผมจับรวบเอวเขา ขยับตัวพลิก ดันหลังเขาติดฝั่งกระจกแทน ..
“แค่นี้ก็ไม่ต้องกังวลแล้วดีไหม ไม่มีใครเห็นแล้วครับ ถ้าเห็นก็เห็นแต่ผมคนเดียว”
ประสานมือตัวเองกับมือเขา กดมือบางสองข้างติดกระจก โถมกายเข้าลึกจนเสียงใสหอบคราง ทำเอาใจสั่นระรัว
อืม แมวน้อยยั่วผมเหรอ
“คุณสิงโต!”
ผมกดใบหน้าลงดูดดึงตีตราทำรอยรักสีกุหลาบไปทั่วตัวเขา เงยหน้ามองเสียงดุๆ
“อันนี้เรียกผมเพราะอยากย้ำให้คำด่าส่งไปถูกคนไวๆ หรือว่า... เรียกเพราะ..”
ผมแกล้งขยับตัวออก ก่อนกระแทกเข้าไปลึกๆ
“อ๊ะ!! อื้อ อ.. อ๊า”
“เรียกชื่อผมแล้วทำเสียงแบบนี้..ผมก็แย่สิครับ”
ผมหัวเราะทะเล้น จูบปิดปากก่อนที่จะทันได้โดนเขากราดคำด่าใส่
ส่งสายตาวิบวับมากความหมายให้เขา
อีกนิดคงไม่ไหว
ถ้าจะปั่นป่วนหัวใจกันขนาดนี้
.
.
“โ...อ๊ย คุณสิงโต!! ผม..”
“จะเสร็จเหรอครับ”
“เจ็บ! ไอ้ .. อือ อืออ”
“ขอโทษๆ ผมจับมือคริสแรงไปเหรอ งั้นกอดผมสิ หรือให้ผมกอด อืมม”
“ไ..ม่ .. อ..”
ผมรู้ ผมรู้ มันไม่ง่าย
การค้นหาบางอย่างจากบางคน ไม่ใช่เรื่องง่าย
แต่อย่างหนึ่งที่ผมรู้
นี่มันเลยเที่ยงคืนไปตั้งนานแล้ว
.. และผมไม่ได้มีข้อต่อรองอะไรอีกในตอนนี้ เวลานี้ เขารู้ดี
ตอนนี้ผมไม่ได้บังคับเขาเหมือนที่ผ่านมา
ผมเปิดช่องว่างทุกทาง แค่เขาจะผลักออกแล้วลุกหนีไปก็ได้
ง่ายดายแต่ก็ไม่ทำ
.
.
คุณไม่ได้เห็นมันเป็น ‘แค่เซ็กส์’ จริงๆหรอกใช่ไหมครับ ... แมวน้อยของผม
---------------
--- อ่านต่อที่เด็กดี ---
No comments:
Post a Comment