“อืมม”
ผมยอมให้คนเอาแต่ใจได้เริ่มก่อนบ้างตามที่เขาต้องการ ไม่โต้เถียง ไม่ดันเขาลง
ตอนนี้แค่ข่มความรู้สึกพลุ่งพล่านก็นับว่ายากแล้ว ร่างกายร้อนๆที่ปลดเปลื้องเสื้อผ้าตัวเองออกไปจนเกือบหมดแบบไม่ต้องขอ
ขยับเบียดกายเข้ามาชิดตัวผมเหมือนจะแกล้งกันให้ทนต่อไปไม่ไหว
“คริสนี่... เมาแล้วยิ่งเหมือนแมวเลยนะครับ”
ผมกระชับกอดร่างที่คลอเคลียซุกไซ้อยู่บนตัวผม เส้นผมนุ่มมือที่ยิ่งสอดนิ้วเข้าไปเกี่ยวเล่นยิ่งทำให้ไฟในกายโหมกระหน่ำ
ผมพูดลอยๆออกไปรู้ดีว่ายิ่งตอนที่อีกฝ่ายสติไม่เต็มร้อยแบบนี้ .. พูดไปก็ไม่เป็นไรหรอก แต่อยากจะบอกมาตลอดว่า ผมมองเขาเหมือนแมวน้อยน่ารักตั้งแต่วันแรกที่เจอกันเลย
ดวงตาร้ายๆ สีหน้าเย่อหยิ่งอวดเก่ง นิสัยที่ไม่ยอมลงให้ ไหนจะผิวขาวๆ ร่างบอบบาง ดวงตาคู่สวยที่น่ารังแก อยากแกล้งให้ดุใส่ ยิ่งทำท่าโมโหเท่าไหร่ก็ยิ่งอยากทำร้ายแล้วค่อยมาปลอบให้ไปไหนไม่ได้ต้องติดอยู่กับทาสแมวอย่างผมตลอดไป
หึหึ อีกอย่าง ..
แมวที่ไหนก็ไม่ชอบใส่ปลอกคอทั้งนั้น แต่เจ้าของอย่างผมก็อยากใส่ให้ทุกครั้งที่ได้ใกล้อยู่ดี
"ผมไม่ได้เมา"
ผมไม่สนใจเสียงดุๆ คนเมาก็ชอบบอกว่าไม่ได้เมาทั้งนั้น .. นึกเอ็นดูคนที่สะบัดศีรษะนิดๆไล่ความมึน
กดริมฝีปากจูบลงไปบนซอกคอขาวล่อสายตาที่ขยับมานัวเนียอยู่แถวต้นคอ
ขบเม้ม ดูดดึงเบาๆให้เกิดรองแดงตีตราเป็นเจ้าของอย่างที่ชอบทำ
.. เดี๋ยวก็จางไป .. ไม่เป็นไร ไว้ทำใหม่เรื่อยๆ
แค่นี้แมวผมก็จะได้สบายใจ ใส่ปลอกคอบ้างถอดออกบ้าง คงไม่เป็นไรหรอกนะครับ
ผมยิ้มเจ้าเล่ห์กับตัวเอง ยิ่งเห็นรอยแดงๆที่ตัดกับผิวขาวๆของเขา อีกฝ่ายส่งเสียงอืออา ผมไม่รู้ว่าเขาทำอะไรอยู่ รู้สึกถึงเส้นผมนุ่มๆที่ไซ้ไปมาใกล้ๆเหมือนออดอ้อน แต่ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้นก็ต้องเจ็บจี๊ดอย่างไม่มีสาเหตุ
“โอ๊ย ซี้ด ..ผมกินไม่ได้นะ”
ผมท้วง ยกมือลูบด้านข้างคอป้อยๆ เป็นรอยฟันแน่ๆ แมวใครทำไมดื้อจัง
“ผมไม่ใช่แมวนะคุณสิงโต!”
อีกฝ่ายทำท่าเหมือนแมวขู่ฟ่อๆแยกเขี้ยวใส่ แถมยังกัดคอผมซะเต็มรัก ..
จะบอกว่าไม่ได้เป็นแมวแต่เป็นแวมไพร์รึไง … ยิ่งทำท่าทีไม่พอใจแบบนี้นี่แหละยิ่งเหมือนแมวชะมัด
..ผมโดนแมวกัดต้องไปหาหมอไหมครับ หรือควรฉีดยาให้แมวดี
“ฮ่าๆๆ ก็เหมือนจริงๆนี่นา อ่ะ…”
ผมแซวเขาออกไป แล้วก็เผลออุทานเจ็บๆเมื่อตำแหน่งเดิมถูกเรียวปากอุ่นร้อนกดลงไปอีก
แต่ครั้งนี้แมวน้อยไม่ได้กัดแล้ว .. กลับทำแบบเดียวกันกับที่ผมทำเหมือนลอกเลียนแบบกันมาเลย
..หืม แมวก็ชอบตีตราเจ้าของเหมือนกันเหรอ
“..คริส”
“คิดว่าคุณทำเรื่องแบบนี้เป็นคนเดียวรึไง”
เสียงงึมงำอยู่ตรงซอกคอ ผมปล่อยให้แมวทำตามใจ
มองตามตอนที่อีกฝ่ายยืดตัวขึ้น ผิวขาวๆล่อสายตาอยู่ในมุมที่น่ามองมากซะจนทนต่อไปไม่ไหวแล้วจริงๆ
ที่พูดก่อนหน้านี้ว่า ไม่อยากทำลายบรรยากาศ
ตอนนี้จะว่าผมไม่ได้แล้ว เพราะใครอีกคนกำลังสร้างบรรยากาศให้ผมเอง ถือซะว่าผมไม่ได้เป็นคนเริ่มอย่างที่เขาว่านั่นแหละ
ผมจับเอวบางๆหวังจะตวัดให้อีกคนลงไปนอนในท่าที่คุ้นเคยจะได้เริ่มเพลงรักกันจริงๆจังๆซักที ไม่ใช่มาปั่นหัวผมเล่นอยู่แบบนี้ ผมไม่ใช่คนที่ความอดทนสูงนักหรอกนะครับ
แต่อีกฝ่ายก็ยังขืนตัวไว้ทำให้ผมไม่กล้าใช้แรงกับเขามากนัก ..
แมวน้อยเอ่ยบอกผมเสียงขุ่นไม่ยอมโอนอ่อนไปตามแรง
หนักกว่านั้นมือซุกซนเริ่มขยับลงต่ำจะปลดกางเกงผมอีกต่างหาก
“อยู่นิ่งๆ”
“ขอยากไปไหมครับ .. แกล้งคนไม่มีทางสู้มันบาปนะ ผมขอเถอะ”
ผมเริ่มแน่ใจว่าเจ้าแมวตัวแสบคงจะแกล้งให้ผมอยากแล้วก็หนีไปนอนแน่ๆ
เอาคืนกันใช่ไหม อย่าใจร้ายเลย ..
ถ้าจะนอน น่าจะยอมให้ผมกล่อมนอนตั้งแต่แรก ไม่ใช่มาทำให้ตื่นเต็มตาเต็มตัวแล้วไม่ยอมช่วยกันสงบพายุลงดีๆ
“คริสสส ผมอึดอัดไปหมดแล้ว นี่.. อ.. อย่าจับสิครับ มันยิ่งขึ้นนะ”
ผมจับข้อมือบอบบางที่เริ่มจะหยอกล้อลูบไปมากับส่วนแข็งขืนกลางตัวที่ไม่มีความเล่นตัวเลยซักนิด แสดงความอยากออกมาเต็มที่อย่างไม่อาย
ผมก็ไม่อายครับแต่อยากจะบ้าตายมากกว่า
..คนที่ไม่ช่วย มีแต่จะทำให้มันไม่สงบยิ่งกว่าเดิม..
“ขอผมสิ”
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ฉาบฉายบนใบหน้าน่ารัก ผมได้ยินเสียงหัวเราะหึในลำคอ
เริ่มเข้าใจเวลาแกล้งเขาขึ้นมา .. โธ่ คราวหน้าจะไม่ทำแล้วครับ จะไม่มอมเหล้าเขาแล้วด้วย ปีศาจแมวชัดๆเลย
…ไอ้เจ้าแมวตัวร้าย แมวพยศ แมวนิสัยไม่ดี แมวโหด แมวซึน แมวใจร้าย
แค่อยากสยบผมใช่ไหมคนดี
โอเค
ขอสิครับ รออะไรล่ะ
“ช่วยหน่อยนะครับ”
“ไม่ได้ยินเลย”
“นะครับ”
“อือ”
ยอมพูดขอออกไปอย่างว่าง่าย แต่เหมือนคนตรงหน้าอืออาแบบขอไปทีแต่ไม่ทำตามที่พูด แทนที่จะช่วยให้ราชสีห์สงบกลับแนบทั้งตัวลงมาเบียดชิดอีก
ระยะห่างที่ลดลงมาใกล้ ผมได้โอกาสตั้งใจจะเอาคืนโดยการโน้มคอเขาลงมาจะจูบแก้อาการวูบวาบซะหน่อย
แต่แมวน้อยไวกว่า เอามือขึ้นมากันไว้ทัน
“อืม คุณสิงโต”
..ไม่ยอมจูบ แต่เรียกชื่อผมแบบใกล้ๆทั้งเริ่มกลับมาซุกลงนอนคลอเคลียแนบอก
คิดว่าผมจะเป็นยังไงล่ะครับ
ชัตดาวน์ตัวเองเรียบร้อย เรียกรถพยาบาลที
“คริส”
นาทีนี้ทำได้แค่พูดออกไปแบบเพ้อๆเท่านั้น
“.. คุณสิงโต”
เสียงงุ้งงิ้งๆแผ่วเบาพึมพำตอบเหมือนแกล้งกัน
มันช่างดาเมจรุนแรงราวกับว่าตอนนี้ ไม่ว่าผมจะไปในทิศทางไหนก็คงแพ้หมดทุกทาง
จะกินแมวก็ยาก จะให้แมวช่วยก็ไม่ยอม ..
จะขอชิมนิดชิมหน่อยก็ยังโดนแอทแท็คติดคริติคอลกลับมา
ตายสนิทจริงๆครับ
“พอแล้ว อย่าทำแบบนี้ ..ถ้าผมตายไปจะทำยังไง”
ผมถามเขาออกไปจริงจัง หลับตาสงบสติอารมณ์
ไม่อยากจะมองหน้าตาน่ารักๆออดอ้อนใกล้ๆให้ใจสั่นไปกว่านี้
มาเที่ยวครั้งหน้าจะไม่ชวนกินเหล้าแล้ว หาเรื่องใส่ตัวจริงๆ
“แบบไหน”
.. ยังจะมาถามอีก ..
ผมอยากจะพูดอะไรตอกกลับไปให้คนใจร้ายรู้ว่าตอนนี้ผมเป็นยังไง
แต่ไม่รอให้ผมถาม อีกฝ่ายประกบจูบลงมาอีก ถอนออกเชื่องช้าแล้วมองหน้าผมตาปริบๆ
ยิ่งเห็นผมนิ่งค้างไป แมวน้อยควรจะรู้สึกผิดซักนิด ไม่ใช่ว่าซบหัวลงมาถูไถใบหน้าเข้ากับอกผมต่อ
“อืม แบบนี้เหรอ”
.. โบราณว่าไว้เราไม่ควรให้ใครรู้จุดอ่อนเรา .. เหมือนอย่างตอนนี้ผมคิดว่าคริสน่าจะเริ่มจับทางผมได้ ถึงได้ทำให้ผมหมดทางสู้ได้โดยสมบูรณ์
ไม่คิดเลยว่าคนเมาจะร้ายกาจได้ถึงขนาดนี้
“คริส พอแล้วน่า ผมเหนื่อย”
ผมครางออกไปอย่างจนใจ
เหนื่อยแบบยังไม่ได้ทำอะไรเลย .. เหนื่อยกับการสะกดกลั้นอารมณ์ตัวเองเนี่ยแหละ ให้มันได้อย่างนี้สิครับ ..
แมวน้อยส่งเสียงจิ๊จ๊ะ เขาดันตัวเองขึ้นนั่งแม้จะยังทับอยู่บนตัวผม ..
เห็นแบบนั้นผมก็รู้สึกดีขึ้นหน่อย ถ้านั่งดีๆได้จะได้อุ้มเขาลงดีๆ
ถ้านอนอยู่จะผลักแรงๆก็ไม่กล้ากลัวคนเมาจะหัวคว่ำลงเตียงซะก่อน
แต่บอกเลยครับว่าคิดผิดอย่างมาก ..
อาจจะผิดที่สุดที่เคยประกาศสงครามบนเตียงด้วยกันเลย
ไม่ใช่ไม่ดี แต่ดีจนกลัวว่าจะตายอยู่ที่นี่ไม่ได้กลับกรุงเทพฯซะมากกว่า
“หรือแบบนี้ดีกว่า”
“คริส!”
ผมเรียกชื่อเขาเสียงดัง เกือบหลุดสบถคำหยาบตอนที่อีกฝ่ายปลดเสื้อผ้าตัวเองออกแล้วจัดการกับกางเกงผม ถึงจะทุลักทุเลแต่ด้วยความที่ผมยังนิ่งอึ้งทำตัวเป็นตุ๊กตาที่อยู่นิ่งๆช็อคค้าง รู้ตัวอีกทีอีกฝ่ายก็ปีนกลับมาอยู่บนตัวอีกรอบแล้ว ..
และดูเหมือนเขาจะยังพยายามหาคำตอบ กับคำที่ผมบอกว่า
ทำแบบไหนที่จะทำให้ผมตายไป แล้วเขาจะทำยังไง
ก็คงจะแบบนี้แหละครับ
.
.
ตาย ตาย ตาย ตาย
ในหัวผมมีแต่คำว่า ผมตายไปรึยัง .. ผมยังหายใจอยู่รึเปล่า พระเจ้าช่วย
ดีเกินไป ที่อยากเริ่มคือแบบนี้เหรอ
ตาย ตาย
ไม่ใช่ด้วยจูบ ไม่ใช่แค่คิสมาร์ก ..
ถึงอีกฝ่ายจะอยากรู้อยากลอง จะเมาหรืออะไรก็แล้วแต่ มันก็เหนือความคาดหมายผมไปมาก
ในเมื่อผมไม่ได้ทำอะไรเลย แต่เขาเริ่มเอง
ขอมาก็คงต้องจัดไป ทำยังไงได้
..ถึงแม้คนอยู่ข้างบนตอนนี้ ไม่ได้เป็นฝ่ายออกแรงเลย
ไม่เป็นไรครับ ถ้าอยากลองใหม่ ครั้งหน้าผมก็ไม่มีปัญหาเป็นคู่ซ้อมให้
ผมมองใบหน้าแดงระเรื่อที่ไม่รู้ว่ามีสติรู้ตัวขึ้นบ้างรึยัง หรือถ้าเมาอยู่ก็ช่วยด่าผมเลยตั้งแต่ตอนนี้เพราะพรุ่งนี้ถ้าผมบอกให้เขารู้ว่าอีกฝ่ายพยศกับผมยังไง คงมีคนหน้าแดงจนกลับกรุงเทพฯแน่ๆ
ไม่กลัวแล้วว่าจะโดนด่าหรือเสียบรรยากาศ .. เพราะผมไม่ได้ทำอะไรคนเมาหลับนะ อีกฝ่ายไม่ได้หลับแถมยังเริ่มก่อนด้วย และถ้าเป็นไปได้ ตื่นมาแล้วจำได้ทุกอย่างผมจะยิ่งยินดีเลย หึหึ
.. นึกถึงแมวน้อยน่ารักตอนที่ป่วยหนักไม่สบายจนเพ้ออ้อนผม ..
ตอนนี้ก็อยากให้เขารู้ว่าตัวเองเป็นยังไงตอนที่สติไม่เต็มร้อย
รู้ไหมว่าน่ารักขนาดไหนที่ส่วนลึกในความรู้สึกมึนๆของเขายังมีแต่ชื่อผม
“เลิกจ้องได้ไหม”
ผมหัวเราะกับคนที่มองตอบกลับมา ความรู้สึกตื่นเต้นไม่คุ้นเคยในมุมนี้ที่ปกติไม่ค่อยได้ทำกันบ่อยนัก
เสียงหอบหายใจปนสั่นเครือตามแรงอารมณ์และแรง..จากผม ..
ดวงตากลมโตเสหลบตอนที่เผลอมองตอบกลับมา
อยู่ในท่านี้ไม่ให้ผมมองเขา จะให้มองใครล่ะครับ
เอ๊ะ หรือว่าผมเผลอทำหน้าฟินๆใส่เขามากไป อีกฝ่ายเลยต้องเขินกันขนาดนั้น
ผมส่งมือยึดจับเอวบางของคนที่คร่อมอยู่บนตัวให้กระชับขึ้น ปล่อยให้มือเขาจับยึดไหล่เปลือยเปล่าผมไว้แน่น จิกเล็บลงมาแรงๆให้รู้สึกเจ็บแต่ก็ทนไหว ไม่มีปัญหา ..
“อา..อาา”
เขาพยายามก้มหน้าหลบ ไม่มองตอบผมที่มองเขาไม่วางตา
ผิวสวยๆ หุ่นดีๆไร้รอยตำหนิ และยิ่งดีที่สุดที่ขยับกายอยู่บนตัวผมแบบนี้
เอื้อมมือข้างหนึ่งออกไปจับปลายคางคนบนร่าง เชยขึ้นเล็กน้อยให้แก้วใสคู่สวยนั้นกลับมามองผมอีกครั้ง
“มองผมสิครับ”
“อืออ อ..อะ..ฮ๊า”
“แบบนั้นแหละ คริสนี่น่ารักจัง รู้ตัวไหม”
“อ..ไอ้โรคจิต”
ผมหัวเราะให้คนเมาแต่ยังมีแรงด่าผมได้ไม่ต่างจากยามปกติเลยซักนิด
ปากร้ายๆที่ไม่เคยรู้สึกผิดเลยที่ชอบขโมยจูบหวานๆให้แมวดุโวยวายใส่
กระแทกกระทั้นส่งแรงให้คนที่อยู่บนร่างสะท้านแทบจะทรงตัวไม่ไหว เอนตัวลงมาซบอกผมร้องครวญครางอย่างน่า… หึ น่าทำให้ร้องอีก
ร้องอีกทั้งคืนได้ยิ่งดี
“อือ .. อ๊ะ แรง.. แรงไปแล้ว อา”
“ไม่รู้เหรอครับว่าอยู่ท่านี้มันจะ..ลึก แบบนี้ ผมไม่ผิด..นะ”
“อ๊าา .. อะ..อา อึก คุณสิงโต พอก่อน”
“คริสน่ารักจัง”
อยากจะพูดย้ำไปเรื่อยๆจนความน่ารักของเขาน้อยลงซักนิด แต่ดูน่าจะไม่มีวันนั้น
แฮ่ก แฮ่ก
“อืออ บอกว่าอย่าจ้องไง”
“วิวดีขนาดนี้ ไม่มองก็เสียดายแย่”
“อ... อ๊า .. ผมไม่ไหว ช้าหน่อย”
“บอกแล้วว่าอย่าดื่มเยอะไม่เชื่อผมเอง”
“คุณสิงโต”
“ฮึมม อย่า..เรียกด้วยเสียงแบบนั้นสิครับ”
“..คุณสิงโต”
“อืม คริส”
เสียงหวานๆหอบครวญครางอยู่ข้างหู
ผมเกี่ยวกอดร่างขาวนวลเนียนแนบชิด
ซุกใบหน้าลงกับผิวกายหอมๆ กลิ่นแอลกอฮอล์ยังอบอวลไปทั่วในห้องแอร์เย็นฉ่ำ
บทเพลงรักและเสียงหวานๆจรรโลงใจพอๆกับเสียงคลื่นกระทบฝั่ง
เกมส์ในห้องที่เราจะเล่นกันต่อ ผมยังเล่นไม่จบเลย
แต่ดูท่าว่าจะแพ้จริงๆแล้ว
No comments:
Post a Comment