ทันทีที่ผมเอ่ยประโยคออกไป เปลือกตาบางก็ปรือขึ้นเผยดวงตาคู่สวยที่มองสบมา ไม่มีถ้อยคำที่เอื้อนเอ่ยตอบ แต่จากแววตาวูบไหวคู่นั้นผมก็พอเข้าใจ ยิ้มให้เขา ถอยตัวออกโดยแอบสัมผัสแนบริมฝีปากบนแก้มใส
เขาน่ารัก..
อดใจไม่ไหว ยิ่งความโหยหาที่อัดแน่นในอกกับระยะเวลาที่ร้างลาไป มันทำให้ผมหยุดตัวเองไม่ได้.. เหมือนคนบ้า
ก้มลงประกบปากจูบเขาอีก ซ้ำแล้วซ้ำเล่า กี่รอบไม่อาจนับได้
แม้มันจะเริ่มบวมเจ่อ และขึ้นสีแดงน่ามอง
เชื่องช้า สลับรุนแรง โหยหา
ไม่อยากจะแบ่งให้ใคร
ผมคงยอมรับไม่ได้ ถ้าต้องเสียเขาไปให้ใคร
ผมจับเชยคางเขาให้รับจูบของผมได้ถนัดขึ้น เลื่อนมือลูบไล้ไปบนเส้นผมนุ่มของอีกฝ่ายที่ไม่ได้สัมผัสมานาน สอดเรียวนิ้วสางผมเล่นอย่างใจลอย
ก่อนจะหลุดจากภวังค์เมื่ออีกฝ่ายส่งเสียงประท้วงจนผมกลับมาได้สติอีกครั้ง
"อือออ"
เผลอจูบอยู่นาน ไม่อยากจะปล่อยออกซักวินาที
เส้นผมนุ่มมือนี่ก็น่าหลงใหล อยากจะลูบไปทั้งคืน
รู้สึกถึงแรงดันเล็กน้อยจากมือบางที่วางอยู่บนแผ่นอก ก่อนสัมผัสนั้นจะค่อยๆเปลี่ยนเป็นลูบขึ้นลงเบาๆไปตามลอนกล้ามของผม
อีกฝ่ายยังไม่หยุด และผมไม่ได้ห้ามเมื่อปล่อยให้มือของเขาโอบกอดลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลัง
อา.. ไม่รู้เขาคิดอะไรอยู่
คริส .. อย่าทำให้พี่รู้สึก มากมายขนาดนี้เลย
ผมละริมฝีปากออก ที่จริงไม่อยากจะหยุดเลย แต่กลัวเขาจะขาดอากาศ
ถอยตัวออกเล็กน้อยเพื่อมองคนที่ยังเผลอลูบไล้ร่างกายผมอยู่ชัดๆ
มองลึกเข้าไปในดวงตา
"คริสรู้สึกเหมือนกับที่พี่รู้สึกบ้างไหม"
เขาเงียบไม่ตอบคำถามผม ผมเองก็ไม่ได้ต้องการคำตอบอยู่แล้ว แค่อยากจะบอกออกไปเท่านั้น ..
ว่าผมรู้สึกกับเขา มากมายเพียงใด
แนบตัวลงไปชิดใกล้ร่างกายที่เหมือนจะสั่นน้อยๆ สัมผัสผิวกายที่คุ้นเคยแม้จะยังมีเสื้อเชิ้ตหลุดลุ่ยที่กั้นขวาง
ผิวเนียนอบอุ่น ร้อนรุ่ม ยามได้แตะสัมผัสแนบเนื้อมันทำให้กายผมร้อนขึ้นอย่างห้ามไม่ได้ เอ่ยพูดออกไปเหมือนคนเพ้อกับประโยคคำถาม ที่ไม่ได้ต้องการคำตอบ
"รู้สึกถึงพี่บ้างไหม"
ความรู้สึกที่มากกว่าคำว่า 'รัก' จะนิยามได้หมด
ลูบไล้ดวงหน้าหวาน เกลี่ยปัดเส้นผมที่ระใบหน้า เพื่อจะได้มองเขาชัดๆ
ไม่อยากให้คลาดสายตาอีกต่อไปแล้ว
แม้ซักวินาที อยากมีแต่เขาคนเดียว
"คริส"
"อือ"
ผมส่งสายตาสื่อความหมาย ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายเต้นรัวแรง และเอ่ยปากพูดออกไปโดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองพูดประโยควอนขอที่ไม่เคยพูดออกไป
..เคยคิดว่าตัวเองเข้มแข็ง และหลอกตัวเองว่าไม่ต้องมีเขาก็ได้..
จริงๆแล้วผมโกหก
กลับมาเถอะนะ
"อย่าหายไปอีกได้ไหม"
"..."
ปากกดจูบลงไปย้ำๆ รับรู้ได้ถึงมือบางที่เคลื่อนจากแผ่นหลังมาโอบรอบคอผม กดรั้งลงไปแนบชิดจนริมฝีปากเราประกบกันแนบแน่น
อย่า..ยั่ว
จะทนไม่ไหวแล้วนะ
แต่เพราะไม่อยากให้เขาต้องเจ็บ หรือคิดมากอย่างที่ผ่านมา
ที่ผ่านมา ผมอาจจะแสดงออกไม่ชัด
ผิดที่ยับยั้งตัวเองไม่ไหวกับความรู้สึกเอ่อล้นในใจ
จนแสดงออกผ่านความโหยหามากกว่าในรูปแบบอ่อนโยน
จนเขาเข้าใจผิดตีความไปว่าผมเพียงแค่อยากได้ร่างกายเท่านั้น
ทั้งที่ความจริงแล้ว .. สิ่งที่ผมอยากได้ที่สุด
..หัวใจต่างหาก..
ถ้าเซ็กส์เป็นองค์ประกอบหนึ่งของความรัก
ผมก็คงหลงเขาจนไปไหนไม่รอด
เขาอาจไม่รู้ว่าถึงผมดูภายนอกอาจชอบความท้าทาย ร้อนแรงเหมือนสัตว์ร้าย
หลอกเหยื่อไปได้เรื่อยๆ
แต่แท้จริงแล้ว สิงโตอย่างผม ถ้าลองได้รักใครจริง ผมจะโหยหาเขาอยู่แบบนั้น
และจะไม่มีวันมีสัมพันธ์กับคนอื่นที่ไม่ใช่คนที่รักได้
..ตอนนี้ก็ยังเป็นแบบนั้น แม้ผมจะเคยพยายามประชดความรักด้วยการหาความสุขทางร่างกายกับใครคนอื่น แต่ก็ไม่เคยต่อสู้กับความรู้สึกตัวเองได้สำเร็จเลย..
ถ้าไม่ใช่คริส ก็ไม่มีใครที่ผมต้องการทั้งนั้น
"..พอได้แล้ว"
เสียงเรียบๆติดจะหงุดหงิดของคนใต้ร่าง ทำให้ผมชะงัก ไม่สบายใจจนเผลอเอ่ยเรียกชื่อเขาออกมา
"คริส"
..เขาจะเข้าใจผมบ้างไหม..
จะยอมให้เรากลับไปอยู่ในจุดเดิมบ้างหรือเปล่า ถ้าผมเอ่ยคำวอนขอ
"พี่ดูไม่เหมือนพี่สิงโตที่ผมรู้จักเลย"
ผมนิ่งงันกับคำพูดนั้น ยังไม่ทันจะตีความ กับความผิดหวังปนหวาดกลัวที่นึกไปว่าเขาจะไม่โอเคในทีแรก มือบางสอดขยำผมดึงรั้งจนใบหน้าเราเคลื่อนเข้าใกล้กัน
บังคับให้ปากเราบดจูบกัน รุนแรง .. โดยที่ผมไม่ได้ตั้งตัว
ไม่ใช่เพียงแค่นั้น เมื่อคริสขยับตัวยันตัวเองขึ้นพิงหัวเตียง ดึงรั้งเอาตัวผมที่ยังประกบจูบแนบแน่นโดยที่มืออีกฝ่ายยังกดหัวผมอยู่แบบนั้น ผมเซร่างลงโถมใส่ตัวเขา รีบกางแขนคร่อมก่อนจะล้มทับไปบนตัวอีกฝ่าย จนอยู่ในท่าทางคร่อมเขาที่ถูกดันชิดหัวเตียงไว้ทั้งตัว
"พอได้แล้ว .. ผมรู้แล้ว"
ริมฝีปากที่พึมพำพูดอยู่บนริมฝีปากผมชวนจั๊กจี๋ ไฟในกายโหมกระหน่ำแม้ผมจะไม่ค่อยเข้าใจนักว่าเขารู้อะไร ที่บอกว่ารู้แล้ว
และเป็นอีกครั้งที่ผมได้แต่นิ่งไป เมื่อรู้สึกถึงเรียวลิ้นอุ่นๆที่แตะสัมผัสลงที่ริมฝีปากราวกับเชิญชวน
และผมไม่มีทางปฏิเสธรสชาติหวานหอมที่ล่อลวง ไม่ว่ามันจะอาบยาพิษหรือไม่ก็ตาม
บอกแล้วว่าผมคงยอมตาย
แค่เพื่อให้ได้มาเพียงเท่านี้ก็พอใจ
"อื้อ อือ"
น้ำใสๆไหลลงมาตามมุมปาก ผมส่งเรียวลิ้นออกไปบังคับคุมเกมส์แทน คริสไม่ได้อ่อนต่อโลกหรือไม่ประสากับเรื่องอย่างว่า เร่าร้อนเหมือนไฟ เพียงแต่เรื่องบนเตียงแบบนี้ .. ถ้าวัดกันที่ความยั่วเย้าเขาอาจชนะ แต่ถ้าจะไล่ต้อนหรือใช้ความชำนาญสู้กัน เขาอาจจะต้องยอมเป็นรองให้ผม
ผมกดศีรษะอีกฝ่ายให้รับจูบมากขึ้น สอดลิ้นเข้าไปสำรวจความหวานทั่วโพรงปากเขา ไม่ยอมให้อีกฝ่ายขยับถอยหนีได้ดังใจ แม้จะหมดหนทางให้หนี ขยับตัวขลุกขลักหลังชนหัวเตียงจนแทบจะเกยขึ้นมาบนตักผมที่เบียดร่างเข้าใกล้
ผมควานมือลงปลดเสื้อเขาออกจากตัวอย่างรวดเร็วโยนไปตรงไหนซักแห่งบนเตียง ยกมือลูบไล้ตามร่างกายขาวนวลที่ไม่ว่าจะผ่านมานานแค่ไหน ก็จุดไฟในกายผมได้ไม่จบไม่สิ้น
หยอกล้อสะกิดลงไปบนตุ่มไตสีหวาน ลูบไล้ปัดป่ายทั่วร่าง
ปลดพันธนาการความรู้สึก
แฮ่ก แฮ่ก
ผมถอนจูบออก มองคนที่นั่งหน้าแดงเรื่ออย่างน่ามอง ความรู้สึกพุ่งทะยานสูงจนผมไม่สามารถหยุดยั้งอะไรได้ ผมก้มหน้าเข้าใกล้เปลี่ยนเป้าหมายจากริมฝีปากเป็นลำคอขาวที่ปรากฏในสายตา
ผมชอบแสดงความเป็นเจ้าของ .. ทุกครั้งที่เรามีสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน
ที่จริงเพราะส่วนหนึ่งผมอยากจะให้เขารู้
.. เขาเป็นคนเดียว .. คนเดียวที่ผมจะทำแบบนี้
คนเดียวที่ครอบครองทุกอย่าง
มือสั่นๆที่แตะสัมผัสไหล่สองข้างทำให้ผมช้อนตามองเขา ริมฝีปากเพียงแค่แตะสัมผัสอยู่ที่ซอกคอ ไม่ได้ทำอะไรมากกว่านั้น
เพราะไม่แน่ใจสถานการณ์ระหว่างเราตอนนี้เท่าไหร่
แววตาคู่สวยปะปนความโหยหามองสบมา ผมรอ.. ว่าเขาจะผลักผมออกไหม
ถ้าเขาไม่ต้องการ .. ผมก็จะไม่ทำ
แต่เขาก็ไม่ได้ทำ ดวงตาคู่นั้นทอดมองมาอย่างมีความหมาย ผมไม่รู้ว่าเขารู้ตัวไหม แต่ผมอดไม่ได้ที่จะแสดงความรู้สึกตัวเองออกไปเช่นกัน
"อ๊ะ"
ดูดดึงตีตราจนขึ้นรอยรักสีกุหลาบตัดกันกับผิวสีขาว
..อยากแสดงความเป็นเจ้าของ อยากกันท่าออกจากทุกๆคนที่เข้ามาใกล้
อยากให้เขาเป็นของผมคนเดียว
ไม่รู้ว่าได้ไหม แต่ผมอยากเรียกร้อง สถานะในวันวานผ่านการกระทำ
ยิ่งอีกฝ่ายเอียงคอเปิดทางให้ผมได้ทำตามใจ ไม่ผลักไส มันยิ่งทำให้ผมได้ใจ กดเม้มสร้างรอยอีกรอยในบริเวณใกล้ๆกัน กดจูบ ขบเม้มแรง ดูดดึงย้ำๆ
"ฮืมม คริส"
ผมรู้ตัว ว่าผมเริ่มจะควบคุมตัวเองไม่ได้ เหมือนคนกระหายอยากน้ำท่ามกลางการเดินทางไกลในทะเลทรายที่แห้งเหือด ผมเลื่อนมือที่สัมผัสผิวขาวจนพอใจ ลากลงต่ำปลดกระดุมกางเกง ดึงรั้งซิบรูดลงอย่างรวดเร็ว ปลายนิ้วเคลื่อนแตะขอบกางเกงอย่างหมิ่นเหม่ ถึงอยากจะดึงทิ้ง กระชากให้พ้นตัว แต่ผมก็ไม่ได้ทำ
เพียงแค่มองสบตาอีกฝ่ายอีกครั้ง
วอนขออนุญาต ในสิ่งที่ไม่ชัดเจนกับถ้อยคำก่อนหน้าของเขา
คำที่บอกว่า
..'เราไม่ได้เป็นอะไรกัน'..
"คริส.. ได้ไหม"
ผมส่งเสียงเบาหวิวถามอย่างไม่แน่ใจ
"พี่ทำอะไรเคยถามความสมัครใจผมด้วยเหรอ .."
แววตาล้อเลียนกับคำถามด้วยสุ้มเสียงติดจะสั่นน้อยๆ ทำให้ผมรู้สึกผิด
ที่ผ่านมาผมทำให้เขารู้สึกแย่รึเปล่า กับสิ่งที่ผมเป็น
"..ขอโทษที่พี่ชอบบังคับ"
ผมเอ่ยคำขอโทษ ที่น้อยครั้งจะพูดมันออกมา
แต่ตอนนี้ .. ผมก็อยากจะขอโทษจริงๆ
หากผมไม่สามารถเปลี่ยนตัวตนของตัวเอง เพื่อเป็นใครซักคนที่อ่อนหวาน
อ่อนโยน ใจดี หรือเป็นใครในแบบที่อีกฝ่ายต้องการ
แต่ความรู้สึกที่ผมมีให้เขา ไม่เคยน้อยกว่าใคร ผมมั่นใจ
มือบางวางมือลงมาทาบทับมือผม .. ดันทั้งมือและกางเกงของตัวเอง รั้งลงไป..
ท่าทางที่แทบทำให้ผมหยุดหายใจ..
หากคนแบบผมจะมีใครซักคนที่ทำให้ยอมศิโรราบได้
ก็คงเป็นเขา .. ที่ทำให้ใจเต้นรัวแรงแบบตอนนี้
"พี่บังคับผมไม่ได้ทุกอย่างหรอก"
..เสียงยั่วเย้ากับสายตาแพรวพราวที่คุ้นเคยเอ่ยบอก ท่าทางมีเสน่ห์ปนร้ายกาจมันทำให้ผมอยากได้ยินเสียงพร่ำร้องเรียกหาเพียงแต่ผมคนเดียว
อยากรังแกให้ร้องไห้ ร้องไห้เพราะความรู้สึกที่มีความสุขเหมือนขึ้นสวรรค์ ไม่ใช่เพราะน้ำตาแห่งความเสียใจ
"พี่รู้"
..และผมไม่เคยคิดจะบังคับอะไรเขาเลย..
หากมีอย่างเดียวถ้าจะบังคับได้
ผมอยากให้เขามีแต่ผมคนเดียว .. ตลอดไป
กางเกงของเราทั้งคู่ไหลลงไปกองกระจัดกระจายข้างเตียง ร่างกายที่รุ่มร้อนราวไฟแผดเผาในห้องเย็นฉ่ำจนรู้สึกร้อนจนเหงื่อเกาะพราวทั่วร่าง
"พี่ก็บังคับตัวเองไม่ได้เหมือนกัน"
..บังคับตัวเองให้ลืมทุกสิ่งทุกอย่างที่มีกัน..
ทำไม่ได้จริงๆ
แววตาของเขากับประกายที่เต็มไปด้วยไฟปรารถนาไม่ต่าง ทำให้ผมล้มเลิกความตั้งใจจะควบคุมตัวเอง ผมรวบเอวดึงรั้งกดอีกฝ่ายให้ลงนอนราบอยู่ใต้ร่างอีกครั้ง
ทอดสายตามองร่างเปลือยเปล่าไม่มีอาภรณ์ใดขวางกั้นอย่างหลงใหล
สวย.. จนไม่อยากให้ใครได้สัมผัส
อยากกักเก็บไว้ไม่ให้ใครได้ไปแม้ซักคน
รู้สึกได้ถึงความต้องการของตัวเองที่เริ่มท้วงผ่านความรู้สึกปวดหนึบในกาย
"อ่า คริส .. มอง พี่สิ"
แรงกอดจากอีกฝ่ายพาลพาให้ร่างเราบดเบียดกันแนบแน่นขึ้น
ผมค่อยๆกดเรียวนิ้วเข้าไปในร่างเขา แค่แรงตอดรัดผ่านร่างกายร้อนผ่าวทำเอาผมแทบคลั่งตายตรงนั้น .. จะทนไม่ไหว
แต่ต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป
ร่างกายที่ห่างหายกับสัมผัสของผมไปนาน แต่ตอนนี้ก็ยังส่งแรงรัดนิ้วผมแน่น สอดลึกเข้าจาก หนึ่งเป็นสอง สองเป็นสาม
ได้แต่แอบคิดเข้าข้างตัวเองอย่างอดไม่ได้
ความรู้สึกโลดโผนในใจแม้ไม่ได้คิดจะเอ่ยถามอีกฝ่าย
แต่ร่างกายก็บอกได้ดีว่า.. คงดีถ้าหากคริสเองก็คิดเหมือนกันกับผม
ไม่อยากหาใครมาเป็นตัวแทน หรือแทนที่ในความสัมพันธ์ซับซ้อนที่เว้นที่ไว้ให้คนเพียงคนเดียวที่ไม่เคยตัดออกไปจากใจได้เลยจนตอนนี้
ผมขยับเรียวนิ้วเข้าออกเนิบช้า มองเห็นสีหน้าอีกฝ่ายที่นิ่วหน้าแสดงออกถึงความเจ็บปวดจางๆ จึงได้แต่ขยับบ้างแช่ค้างไว้แบบนั้นบ้าง เพื่อรอให้ร่างกายเขาปรับสภาพ
ประกบริมฝีปากลงปลอบประโลม รู้สึกได้ถึงแรงที่รัดแน่นจนขยับได้ลำบากผ่อนคลายลงเล็กน้อย ยกมือลูบเสยผมด้านหน้าที่เปียกชุ่มเหงื่อปัดขึ้น ลูบเบาๆบนศีรษะเขา
กระซิบถ้อยคำที่อยากเอ่ยบอก
"แค่คริสคนเดียว.."
ไม่ว่าเขาจะเข้าใจหรือไม่ แต่แววตาโหยหาของผมมันคงจะยืนยันถึงสิ่งที่พูดได้ดี ผมถอดถอนเรียวนิ้วออก จับแก่นกายที่แสดงความต้องการอย่างชัดเจนค่อยๆกดเข้าไปในร่างอีกฝ่าย
แค่เพียงส่วนหัวที่กดลึกเข้าไปได้ไม่เท่าไหร่ แรงตอดรัดแน่นจนแทบขยับไม่ได้
"อือ เจ็บ"
"ชู่วว ไม่เป็นไรนะ พี่จะทำเบาๆ"
ผมเอ่ยปลอบ ปล่อยส่วนแข็งขืนแช่ค้างไว้ในกายอีกฝ่าย ปล่อยให้ร่างกายเขาปรับสภาพอย่างใจเย็น ส่งมือรูดรั้งส่วนอ่อนไหวของเขา ดึงความสนใจให้เขาผ่อนคลายจากความเจ็บปวด
ขณะเดียวกันก็ค่อยๆดึงแก่นกายตัวเองกดลงลึกในช่องทางอุ่นร้อน เข้า ออกช้าๆ
กดเข้า ดึงออก กดลึกเข้า ลึกเข้า แล้วค้างไว้แบบนั้น
นุ่มนวล ค่อยเป็นค่อยไป
ในขณะที่มือก็ยังทำหน้าที่ของมันไปด้วย
"อ่ะ .. พอแล้วพี่สิง"
".. พอไม่ได้แล้ว"
ผมส่งเสียงครางฮึมฮำในลำคอ ตอบไปตามจริง ถ้าจะขอร้องให้หยุดในตอนนี้ก็คงจะยากเต็มที
"พอ.. เลิกทำแบบนี้.. ได้แล้ว เข้าไปเร็วๆ"
แต่เหมือนอีกฝ่ายน่าจะหมายถึงพอ ที่ไม่ใช่แบบที่ผมเข้าใจ
"มันจะเจ็บนะ"
ถึงอย่างนั้นผมก็ยังเป็นห่วงว่าเขาจะเจ็บ ถ้าผมรุนแรง
ไม่ใช่แค่ครั้งนี้ ทุกครั้งก็เหมือนกันที่ผมห่วงใย ไม่เพียงแค่ทำเพื่อสนองความอยากทางร่างกาย
แต่แค่ผมไม่ได้พูดออกไปเท่านั้นเอง
"มันไม่เจ็บหรอก ยังกับปกติพี่จะทำอะไรชักช้าแบบนี้"
แต่เขาพูดถูกอยู่อย่าง ที่ความห่วงใยของผม มันก็คนละเรื่องกับรสนิยมการร่วมรัก..
แต่เขาเองก็ดูจะถูกใจในสิ่งที่ผมเป็น มากกว่าการที่ผมพยายามจะทะนุถนอมเขา
แต่ไม่เป็นไรหรอก เพราะตอนนี้ที่อยากให้รู้
คือทะนุถนอมความรู้สึกต่างหากที่สำคัญ
แค่เขารับรู้ก็พอ
"พี่ไม่อยากให้คริสเจ็บโดยที่พี่ไม่รู้ตัวเองอีกแล้ว"
"อ๊ะ ..อึก ม..ไม่เจ็บ เร็วๆ"
เล็บจิกครูดลงมาบนหลัง จนผมได้แต่ซี้ดปากเจ็บปวดเล็กน้อย ยามที่เหงื่อหยดลงโดนแผลที่เขาทำไว้พอดี
แต่ไม่เป็นไรหรอก.. ถ้ามันจะช่วยให้เขารู้สึกดี
ผมว่ามันเซ็กซี่ เร้าอารมณ์มากทีเดียว
ผมชอบ ชอบในสิ่งที่เขาเป็น .. แม้บางครั้งเราจะขัดแย้งกันบ่อยๆก็ตาม
อา.. เจ็บของผม คงไม่เท่าที่เขาจะเจ็บมากกว่านี้
อยากทำให้เจ็บมากกว่านี้ แรงๆ
เสียงหวานเอ่ยพร่ำบอกให้ทำแรงขึ้น เร็วขึ้น ความเจ็บแสบบนแผ่นหลัง เริ่มทำให้อารมณ์พลุ่งพล่านของผมใกล้ถึงขีดสุด กระแทกตัวเข้าไปจนสุด ชักออก ก่อนกระแทกเข้าไปใหม่
ซ้ำๆ ย้ำที่จุดกระสันที่ทำให้อีกฝ่ายร้องครวญคราง ซุกหน้าลงกับลาดไหล่ผม
"อ๊าาา"
ยิ่งได้ยินเสียงหวานๆครวญคราง สะบัดใบหน้าแดงเรื่อไปมา อ้าปากหอบหายใจ ทั้งหยาดเหงื่อที่เกาะพราว ยิ่งทำให้ผมรู้สึกอยากรังแก
เหมือนคนบ้า.. เสพติดเขาไปแล้วแบบไม่รู้ตัว
"อ๊ะ อ๊า พ.. พี่สิงโต อ...ฮ๊า"
ผมมองดวงตาคู่สวยที่คลอเคล้าไปด้วยน้ำตาตามแรงปรารถนา เสียงหอบกระเส่าคงจะทำให้ผมแตะถึงสวรรค์ในเวลาอีกไม่นาน
อาา..
"คริส คริส"
ผมกดเสียงต่ำ หอบพร่าไม่ต่างกัน เอ่ยเรียกชื่อเขาเหมือนคนเพ้อ
ปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินไป ตามความรู้สึกชี้นำ
-- กลับไปอ่านต่อที่เด็กดีจ้า --
