HYDRANGEA | CUT #5 ความสัมพันธ์ : คนพลั้งเผลอ

สิงโตเอ่ยจบไม่ได้ฟังคำตอบหรือสีหน้าอึ้งค้างไปของคนใต้ร่าง


ริมฝีปากก้มลงซุกไซ้ กดจูบเอาแต่ใจที่ซอกคอขาว .. 
ไม่แค่นั้น อีกฝ่ายพยายามตีตราดูดดึงทำรอย

ข้อมือที่ถูกกดคลายแรงออกน้อยๆ




คริสตั้งสติได้ยกมือขึ้นเตรียมจะผลักดัน หากแต่อีกฝ่ายเคลื่อนริมฝีปากประกบทาบทับจูบลงบนกลีบปากบาง 



“อ..อือ”


สิงโตจูบเขา
จูบหวานล้ำเคล้ารสขมปร่าของเหล้า ..



แค่โดนจูบ..พาให้ใจเต้นไม่เป็นส่ำ



ตึกตัก ตึกตัก

โคตรแย่ เกลียดตัวเองชะมัด



สมองประมวลผลเหมือนขาวโพลนชั่วขณะ แทนที่จะผลักไส
มือบางกลับกลายเป็นโอบรอบคอคนที่คร่อมอยู่อย่างลืมตัว



ขยับริมฝีปากบดเบียด จูบตอบคนที่ยังคงมัวเมากับการพยายามสอดลิ้นเข้ามาในปากเขา




เมา.. แล้วตัวเขาเองล่ะ
เมาเหรอ ไม่ เขาไม่ได้แตะเหล้าซักแอะทั้งที่กะไปย้อมใจเต็มที่




ร้อยพันเสียงที่ร่ำร้องในหัวว่ามันไม่ถูกต้อง
อย่าเจ็บไปมากกว่านี้



..ไม่อาจต้านความต้องการเดียว..

ความรัก




“อืมม” เสียงฮึมฮำพึงพอใจจากคนที่คร่อมอยู่ ดังเรียกสติ..

และคริสรู้ในตอนนั้น ว่าเขาไม่ได้มัวเมาเพราะรัก




ไม่ได้พลาด
..แต่ตั้งใจ

มีสติครบร้อย แต่ปล่อยความรู้สึกครอบงำ




ปล่อย..

ยามที่เสื้อผ้าค่อยๆถูกมือแกร่งปลดออกจากร่าง



ทั้งที่มีโอกาสขัดขืนแรงได้ไม่ยากกับคนเมา

แต่กลับไม่ทำ




ดวงตากลมสบมองคนที่คร่อมอยู่



“..คุณสิงโต”


เจ้าของชื่อเหลือบตามองเล็กน้อย ก่อนจะละไปสนใจกับการใช้มือซุกซนเร่าร้อนของตัวเองไล่สัมผัสปัดป่ายไปตามตัวคนใต้ร่าง


ไม่ว่ามันจะสมควรหรือไม่ ไม่ว่าจะต้องเจ็บ

ก็แค่ปล่อยให้ตัวเองตามเกมส์ความปรารถนา สนองตัณหาอีกฝ่ายอย่างใจง่าย



อีกมุมหนึ่งที่อยากสัมผัส คนเย็นชากับเรื่องอย่างว่าจะเร้าใจเพียงใด 


เรื่องบนเตียงของคนที่รัก

ที่เขารักเพียงฝ่ายเดียว 




สำหรับอีกฝ่าย แค่สนองความใคร่..




ถึงจะรู้อย่างนั้นแต่ใจเจ้ากรรมกลับเต้นแรงอย่างไม่สำนึก 

เขากำลังถลำลึก ไม่เข็ดหลาบ ไม่ยอมรับความจริง




“อึก อา” 

ส่วนแข็งขืนถูกกดแทรกเข้ามาในช่องทางด้านหลัง

คริสไม่ได้เอ่ยห้ามหรือผลักไส



..เจ็บ..

เจ็บเท่าไหร่ก็ไม่เท่าหัวใจ




มือบางขยำเส้นผมคนบนร่างเพียงเล็กน้อยแล้วคลายมือออก อยากจะบรรเทาคลายความรู้สึกเจ็บของตัวเอง แต่ก็ไม่อยากให้อีกคนต้องเจ็บไปด้วย 



ใบหน้าหล่อคมซุกอยู่แถวซอกคอ เสียงหอบหายใจที่ทำให้ใจหวั่นไหวซ้ำแล้วซ้ำเล่า..
เหนื่อยจะปฏิเสธตัวเองอีกต่อไป


ได้แต่จินตนาการว่า..
ถ้านี่เกิดจากความรักจะมีความสุขแค่ไหนกัน




ปล่อยให้เป็นไปในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง
โหยหาความรักที่ไม่มีจริง
แค่ความสัมพันธ์ฉาบฉวยที่คว้ามาได้
ทั้งรู้ว่าปลายทางมีแต่เจ็บเองคนเดียว





“อือ อ่าห์ อ๊ะ อ๊า”

“อย่าเกร็งสิ ผ่อนคลายหน่อย” 
มือข้างหนึ่งของสิงโตยกขึ้นสัมผัสลูบเส้นผมเขา




ความอ่อนโยนที่ทำให้ใจเต้น
ทั้งสุขและเจ็บปวดในคราวเดียวกัน




คริสกัดฟันแน่น ข่มใจเจ็บแปลบ กลิ่นน้ำหอมฟุ้งเตือนสติได้ดี
คนใจร้าย รู้ดีเขาก็ทำแบบนี้กับทุกคน

..เกลียดตัวเอง ที่อยากได้ความรู้สึกนี้เพียงคนเดียว
ความสัมพันธ์ทางกายกับคนที่ไม่ได้มาแม้แต่หัวใจ




“ซี้ดด อ่าห์” 


สบตามองคนสุขสมที่ใกล้จนลมหายใจรดกัน เย็นชาและเร่าร้อน ที่สำคัญ

..ไร้รัก..




ความรู้สึกหวานล้ำและขมยิ่งกว่าเหล้าชนิดไหน
เสพความสุขจอมปลอม ที่แลกมาด้วยความเจ็บปวด



ความสัมพันธ์ที่อยากได้มาครอบครอง แค่เวลาสั้นๆก็ไม่เป็นไร
ไม่เป็นไรหรอกนะ หัวใจ 

..แต่เขาก็รู้
การผูกมัดทางกาย ก็ไม่ใช่หนทางสู่ความรักอยู่ดี



.

.



แฮ่ก แฮ่ก

“อา อ๊า”

“อืมม”



แรงกระแทกกระทั้นในห้องเงียบงัน มีเพียงเสียงหอบหายใจ

ยิ่งตอกย้ำให้คริสรู้ เขาไม่ได้รู้สึกผิดเลยที่ทำแบบนี้ 

แค่เรื่องเดียวที่ผิด ..คือผิดที่ไปหลงรัก





“พี่สิงโต..”

เสียงแผ่วเบาเอ่ยเพ้อสรรพนามที่อีกฝ่ายไม่เคยให้เรียก




..ถ้าได้เป็นคนที่มีสิทธิ์นี้จะดีแค่ไหนนะ ถ้าคริสได้เป็นคนที่รัก

คนรัก




เผลอปล่อยให้น้ำตาไหลรินเงียบๆ
ไร้เสียงสะอื้น ไร้คำตัดพ้อฟูมฟาย
อีกฝ่ายไม่ได้ทำร้ายอะไรเขา
เขาต่างหากที่ทำร้ายตัวเอง

ยอมเอง..




แรงขยับกระแทกกระทั้น ได้แต่หอบหายใจ ครวญครางเรียกอีกฝ่าย ซึมซับทุกความรู้สึกกับน้ำตาที่ไหลออกมาไม่รู้ตัว

มันช่างเป็นความสุขที่ผสมไปด้วยความโศกเศร้า




ยอมเป็นดอกไม้ในแจกัน
ให้เขากระชากออกมาจากที่ของมัน วางไว้ในตำแหน่งมองเห็นได้ยามเดินผ่าน 
สวยงามในช่วงสั้นๆ

และสลายไป..




แต่จะโทษใครได้ นอกจากตัวเอง
ต้องโทษตัวเองที่เต็มใจ
..ยอมเจ็บปวดเพราะรัก

ก็เพราะ ‘รัก’ ทุกอย่างถึงเลวร้ายแบบนี้




“ฮืมม” เสียงครางต่ำของอีกฝ่าย สิงโตโน้มหน้าลงมาใกล้ แม้จะยังขยับส่งแรงจนร่างทั้งร่างสั่นไหวไปตามแรงกระแทก

คริสสบมองดวงตาคู่นั้นที่เต็มไปด้วยความปรารถนาไม่ต่างจากเขา



ไม่ใช่หรอก

รักไม่ได้ผิดอะไร ตัวเขาเองต่างหากที่ใช้มันผิดๆ





“พี่สิงโต อ๊า .. แรง แรงอีก อา”

“อะ อาา”



ยอมให้กลิ่นสบู่กับน้ำหอมอ่อนๆที่สายน้ำชะล้างออกไม่หมด ไปผสมปนเปกับกลิ่นน้ำหอมมากมายบนตัวใครอีกคน..



โง่ .. ไม่ต่างจากคนพวกนั้น

หรืออาจจะโง่กว่า เพราะแม้แต่สิ่งแลกเปลี่ยนอะไรก็ไม่ได้กลับมา 

ยอมอย่างไร้ค่า ปรารถนาในรัก





หยาดน้ำขาวขุ่นที่ถูกฉีดเข้าร่างกายจนไหลย้อนเปรอะเปื้อนเรียวขาขาว อีกฝ่ายชักแก่นกายออก หน้าท้องแกร่งเปื้อนไปด้วยคราบรักจากคนด้านใต้เช่นกัน 
แต่แทนที่จะล้มตัวลงนอนเมื่อเสร็จกิจ

มือแกร่งคู่นั้นจับเขาพลิกคว่ำลงกับเตียง ทาบทับลงมา เริ่มบทเพลงรักอีกครั้ง และอีกครั้ง



เสียงทุ้มหอบหายใจอยู่ข้างหูชวนวาบหวิว

“.. อ้าขาออกอีกนิดนะ”
“..อะ..อา..อ..”



มือบางจิกขยำผ้าปูที่นอนแน่นแทบขาดติดมือ

ทำได้เพียงส่งเสียงครางเครือตอบรับทุกความอยากระบายอารมณ์ของอีกฝ่าย



ไม่มีแม้ซักครั้งที่ทำให้คริสต้องรู้สึกผิด
ไม่มีเลยซักครั้งเดียว


ปล่อยให้ความรู้สึกชี้นำ
กลบบังความเจ็บปวด
อย่างน้อยก็ในตอนนี้






--- กลับไปอ่านต่อที่เด็กดีจ้า ---

MOTEL | CUT#2

“คุณจ่ายเงิน ผมก็บริการเท่านั้น ผมไม่เคยรู้สึกอะไรมากกว่านั้นเลย..คุณสิงโต

..เพราะงั้น คุณ.. อยู่นานๆอีกนิดได้ไหม”




เสียงกระซิบแผ่วเบาข้างหู

จากมุมนี้ มองเห็นเขาอยู่ในระยะสายตา ร่างบอบบางคร่อมอยู่บนตัว ผิวขาวจัดแดงระเรื่อร้อนผ่าว
ถ้อยคำมึนๆน้ำเสียงเกเรที่ไม่ปกติและการกระทำของเขาในตอนนี้ราวกับจะกลั่นแกล้งกัน


เข้ามาใกล้.. ใกล้เกินไปแล้ว


..ปล่อยให้เป็นแบบนี้ไม่ดีแน่
ไม่ดีกับตัวเขานั่นแหละ



ผมตั้งสติได้ ขยับจะยันตัวลุกขึ้น แต่ยังไม่ทันได้ทำอย่างใจ อีกฝ่ายกลับโถมกายใช้มือดันกดไหล่ผมลงกับเตียงเหมือนเดิม
เขาโน้มหน้าลงมาใกล้จนแทบไม่มีช่องว่างระหว่างเรา แววตาใสแวววาวแม้ดูมึนเบลออ่อนแรง แต่มันสะท้อนภาพผมชัดกว่ายามปกติเสียอีก


เมื่อเราใกล้กันแบบนี้
สบตากันในระยะใกล้แบบนี้



แมวน้อยแตะริมฝีปากลงทาบทับริมฝีปากผม นิ่งค้างไม่ยอมถอนจูบออก แตะนิ่งๆอยู่นานแม้จะใกล้แต่ผมก็ยังเห็นดวงตาสั่นไหวแสนสวยคู่นั้น



มองมาราวกับมีคำถาม
ราวกับมีหลายสิ่งหลายอย่างตีรวนกับตัวเอง
คำถามที่ผมก็ไม่แน่ใจ .. 
เขากำลังค้นหาคำตอบบางอย่างจากผม
หรือค้นหาสิ่งใดจากตัวเองกันแน่



ปลายลิ้นอุ่นแตะสัมผัสปากผมเบาๆไม่ทำอะไรมากกว่านั้น แต่แค่นั้นก็แทบทำให้ผมแทบเป็นบ้าตาย



ท่าทีเหมือนแมวน้อยไร้เดียงสา ริอาจอยากลองปราบราชสีห์
หรือไม่ก็แมวยั่วสวาท ที่หลอกทำสติเจ้าป่ากระเจิดกระเจิงจนเสียมาดไม่มีชิ้นดี

ผมมั่นใจว่าน่าจะเป็นอย่างหลัง..
เขาไม่ควรทำแบบนี้เลย ผมไม่ใช่คนมีความอดทนนักหรอกนะครับ



..ผมยกมือสองข้างขึ้นอย่างลืมตัว สมองส่วนร้ายเกิดความต้องการอย่างรุนแรง ที่จะกดท้ายทอยเขาแล้ว สอดมือเข้าไปในเส้นผมนุ่มมือ บดขยี้จูบ แรงๆเร็วๆ
อยากสอดลิ้นเข้าไปในปากเนียนนุ่ม อยาก... 

แต่ก็ได้แต่กำมือแน่นข่มอารมณ์



เปลี่ยนเป็นค่อยๆดันไหล่อีกฝ่ายออกห่างนิดหน่อย
แมวน้อยผละออก ถอนริมฝีปาก ดวงตามึนๆเพราะพิษไข้มองผมอย่างสงสัยในท่าที



ไม่ครับ ผมไม่ได้ใจดีขนาดว่าเขาทำแบบนี้แล้วผมจะเฉยเป็นสุภาพบุรุษ จะไม่อยากทำอะไรอะไรอย่างว่า แน่นอนว่านั่นคงไม่เกิดขึ้นกับคนอย่างผม

..แค่อยากมั่นใจ ว่าเขายังมีสติรับรู้ทุกการกระทำทั้งของผมและของตัวเอง ก็แค่นั้น



แมวน้อยกระพริบตาปริบมองผมที่เลิกคิ้วขึ้นแทนคำถาม 
เขาขยับมือที่ค้ำเตียง ลดระยะห่างลงมาแนบชิด ศีรษะซบอยู่ที่ซอกคอ ออดอ้อนเหมือนแมวเหมียวตัวน้อย ใกล้จนผมได้กลิ่นหอมๆจากเส้นผมเขา

อืม เล่นอะไรครับเนี่ย
หรือไม่สบายแล้วเป็นแบบนี้

ไม่ไหวนะครับ ผมคงทนไม่ไหว



"อ้อนอะไรครับ หืม"
ผมยกมือลูบเส้นผมเขาไปมา อีกฝ่ายยังนอนทับตัวผม ซุกหน้าคลอเคลีย
"ไม่สบายก็นอนพักได้แล้ว ไม่หายป่วยผมไม่รู้ด้วยนะ"



เขาเงียบไปซักพัก นอนก้มหน้าซุกอยู่แบบนั้น ไม่รู้เขาหลับหรือเปล่า ถ้าจะนอนแบบนี้ทั้งคืนผมก็ไม่ว่าอะไรหรอก .. แค่รู้สึกอึดอัดไม่สบายตัวเท่านั้น ขยันทำร้ายกันเหลือเกิน

ผมปล่อยตัวเองอยู่กับความเงียบและความคิด .. คนข้างกายที่หมดแรงพยศ ซุกซบบนตัวผม

แต่ไม่ทันไร เสียงอู้อี้ที่เอ่ยขุ่นๆ คำพูดเพ้อๆไม่มีต้นสายปลายเหตุทำเอาผมเกือบหลุดหัวเราะออกมา



"ผมไม่น่ามาเจอลูกค้าแบบคุณเลย.. คุณสิงโต"

"ทำไมล่ะครับ คริสรังเกียจผมเหรอ" ผมพูดตัดพ้อ แต่น้ำเสียงติดจะกวนของผมมันคงไม่ได้ให้ความรู้สึกแบบนั้นเท่าไหร่

"อืม"

เขาส่งเสียงฮึมฮำในลำคอ ไม่รู้ตอบรับคำถามผม หรือพึมพำกับตัวเอง แมวน้อยผละออกจากกายผม พลิกตัวกลับไปนอนหงายอยู่ข้างๆ ดวงตากลมโตเหม่อมองเพดาน



"ผม ไม่ชอบเลย"

ผมหันมองคนที่พูดเหมือนย้ำคำนั้นให้ตัวเองฟัง มากกว่าจะพูดกับผม



"ผมก็เหมือนกัน ไม่ชอบ"


..ไม่ชอบให้ใจเต้นแบบนี้
..ไม่ชอบ ความรู้สึกที่ควบคุมไม่ได้ ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้

..ไม่ชอบ เพลย์บอยแบบผม ต้องสูญเสียความเป็นตัวเองไปแค่ไหน

ไม่ชอบ




ส่งรอยยิ้มบางๆให้คนที่มองตอบกลับมา แมวน้อยเบือนหน้าหลบตาทันที

หึ


และเพราะแบบนั้น ความมือไวของผมมันแสดงออกไปตามความรู้สึก
ขยับแขนข้างที่เขาเผลอพลิกตัวลงมานอนหนุนทับแขนผมอยู่ ตวัดร่างแมวน้อยพลิกกลับขึ้นมาบนกาย เขาเสียหลักตกใจ ยันมือกับอกผมทรงตัว



"ใครสั่งใครสอนให้อ้อนคนที่ไม่ชอบครับ"

"อ่ะ.. ใครอ้อนคุณวะ ปล่อย"

"ไม่"

"คุณสิงโต" เสียงมึนๆที่อ่อนกว่าปกติหลายเลเวล ผมเองก็ไม่อยากรังแกคนป่วยหรอกนะ


แค่เขาเรียกชื่อผมถูก รู้ว่าคนข้างๆเป็นผม ก็พอใจแล้ว




"นอนพักได้แล้ว มานี่มา"
ผมกระชับกอดคนที่นอนอยู่บนตัวแน่นขึ้น



อยากทำร้ายเขาใจจะขาด อยากให้ร้องครวญครางเรียกหาผม
อยากแสดงทุกความรู้สึกให้เขารู้เหมือนครั้งแรกและทุกครั้ง ตลอดมา
แต่ตอนนี้
เขาไม่สบาย .. คงได้แค่กอดไปก่อน




"คุณไม่อยากเหรอ"
หืม?!

อยู่ๆเขาก็เอ่ยถามเหมือนอ่านใจผมได้ยังไงอย่างงั้น
เขายันตัวเองออกจากอ้อมกอด ผมเลยเปลี่ยนมาโอบเอวเขาไว้หลวมๆ



"เห็นคุณบอกว่าคุณชอบ"

ครับ ..แน่นอนว่าผมชอบ ..



"เพราะเซ็กส์ไม่ใช่เหรอ..ที่ทำให้เราอยู่ตรงนี้"

.. หรือแมวน้อยกำลังสอบสวน ค้นหาคำตอบจากผม ..
แต่ผมไม่เคยปิดตัวตนของตัวเองมานานมากแล้ว .. ตั้งแต่ตอนแรกจนตอนนี้




"คุณ.. จ่ายเงินให้ผมบริการให้ไม่ใช่เหรอ คุณสิงโต"

ไม่ว่าเขาถามจะเอาคำตอบ หรือกำลังเพ้อเพราะพิษไข้ ผมคิดว่าผมคงต้องบอกให้เขาเข้าใจ .. ทั้งที่ก่อนหน้านี้ก็บอกไปแล้วรอบหนึ่ง


แต่ผิดคาด .. เมื่อผมยังไม่ทันจะได้พูดตอบอะไรออกไป รู้สึกได้ว่ามือบางๆของเขาเริ่มอยู่ไม่สุข ไม่คิดจะฟังอะไรด้วยซ้ำแล้วล่ะมั้ง ...


?!



ไล้จากเสื้อ ปัดป่ายมือลงไปที่เป้ากางเกงผม ส่วนนั้นที่แค่โดนมือเขาสัมผัสเริ่มจะ..มีอารมณ์แปลกๆขึ้นมา  ไม่พอ .. ทำท่าจะปลดกระดุมกางเกงออกด้วย


มือไวใจเร็วกว่าผมอีกนะครับ
ผมรีบเอามือจับมือเขาไว้ทันที


"นอนครับ ป่วยแล้วทำไมซนจัง"



"ไม่อยากเหรอ .. "
เสียงหวานๆเอ่ยเพ้อ ปรือตามอง

"อยากแต่ไม่ทำ ผมไม่ได้ชอบคริสเพราะแค่เ..."



เขากระแทกจูบปิดเสียงพูดของผมรุนแรง รสจูบที่ไม่ได้ไร้เดียงสาเหมือนก่อนหน้านี้ อันที่จริง .. ที่เขาต่อต้านผมมาตลอด น้อยครั้งที่ผมรู้จักตัวตนในเรื่องบนเตียงของเขาจริงๆ

ไม่ได้อ่อนหัดอย่างที่คิด ถึงไม่เท่าเพลย์บอยอย่างผม .. แต่เขาทำผมใจสั่นไม่ใช่น้อยเลยจริงๆ





"งั้นผมทำเอง"


ผมจะบอกให้เขาหยุด .. กลัวจะไข้ขึ้นหนักกว่าเก่า .. หรือไม่แน่อาจจะเป็นผมเนี่ยแหละ
ยามที่เขาด่วนสรุปด้วยตัวเอง ไม่ฟังผม เลื่อนมือลงต่ำปลดซิบรวดเร็วอย่างชำนาญ


นี่เขาเคยบริการคนอื่นจริงรึเปล่า
ผมชักจะไม่พอใจแล้วนะ

.. อย่าบอกนะว่า กำลัง หึง เขา ... ความรู้สึกแบบนี้มัน ใช่ แน่ๆ
บ้าชะมัด




"คริส"
ผมกดเสียงต่ำดุใส่ อย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน นอกจากการกวนประสาทเขา ตอนนี้กลับรู้สึกเหมือนโดนเขากวนกลับซะมากกว่า หรือไม่ก็เพราะอารมณ์หงุดหงิดงุ่นง่านที่ว่ามันเข้าครอบงำ



เขายังไม่ยอมหยุดดื้อ มือร้อนผ่าวขยับพยายามดึงกางเกงผมออก สัมผัสหนักๆหยอกเย้ากับส่วนอ่อนไหวแข็งขืนใต้ชั้นใน ปลุกอารมณ์อย่างที่ปกติผมคงฟิน

อา..จริงๆก็ฟินแหละครับ แต่ว่า เขากำลังดื้อ ไม่สบาย และผมไม่ชอบเลย





"อะไร .. หรือคุณไม่ชอบ งั้นผม..ไม่ใช้มือก็ได้"



..ผมก็ไม่รู้ว่าไม่ชอบในประเด็นไหนกันแน่..
และเขารู้ได้ยังไง สีหน้าผมคงออก

ทั้ง..รู้สึกดี และไม่ชอบใจ
.. เป็นห่วงก็ด้วย


พอจับมือเขาให้หยุดก่อกวนความรู้สึก แมวน้อยสบตามอง แทนที่จะหยุด กลับลดตัวเองลงไปในระดับต่ำอย่างอันตราย กว่าผมจะรู้ตัวหรือคิดทันว่าเขาจะทำอะไรนั้น
ก็ไม่ทันแล้วครับ..


ชิบ!!

.. อีกนิดผมคงตายอยู่ตรงนี้






อ่า.. ซี้ด


ริมฝีปากร้อนจัดตามอุณหภูมิร่างกายของคนไข้ขึ้นสูง ไม่รู้เพราะพิษไข้ทำให้เขามึนเบลอจนตอนนี้ผมได้แต่ขยับตัวพิงหัวเตียง ยอมแพ้

แพ้ทั้งเขาและความปรารถนาของตัวเอง



โคตรรู้สึกดีเลยครับ .. ไม่ใช่เพราะ..เซ็กส์
แต่เพราะ .. ได้เห็นคนที่หลงใหลกำลังทำอะไรแบบนั้นให้ผม


ผมมองแมวน้อยดื้อดึง เพ้อสติหลุดไม่ต่างกัน หลงใหลเรือนกายขาว ใบหน้าขึ้นสีเรื่อ เรียวปากอิ่มที่กดชักเข้าออกปรนเปรอให้




"ฮึม อา คริสครับ .. พอได้แล้ว"


ถึงจะพูดแบบนั้น ผมว่าตัวเองก็ย้อนแย้งไม่ต่างจากเขา เมื่อรู้สึกได้ว่ามือของตัวเองกลับกดลงบนศีรษะอีกฝ่าย กดให้เข้าลึก ขยับแรงๆอย่างเผลอใจ



"อือ..อ.."

เสียงหวานๆครางเครือ


ยิ่งเห็นใบหน้าน่ารัก ท่าทางแสนอีโรติกนั่นที่ขยับไปมา ข้างในกายผมก็ปั่นป่วนแทบจะทนไม่ไหวเหมือนภูเขาไฟรอวันระเบิด อีกไม่นาน..


ไม่ต้องทำอะไรแบบนี้ ไม่ต้องพิสูจน์อะไร ผมก็ไปไหนไม่รอดแล้ว






"ฮึมม คริส พอ.. "
ผมพยายามจะดันเขาออกไป ตอนที่รู้ว่าน่าจะทนต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว

อ่าห์ แต่แมวน้อย . . . ไม่ทำตามเองนะครับ จะโทษผมก็คงไม่ได้


!



"อ..อา"
“อือ แค่กๆ"

น้ำรักเปรอะเปื้อนเรียวปากบาง เขาถอนปากออก น้ำอุ่นๆไหลเลอะมุมปาก เขาทำหน้ามุ่ยไม่พอใจ ผมคิดว่าคงจะโดนด่าแน่ แต่ไม่รู้เพราะพิษไข้รึเปล่า อีกฝ่ายกลับขมวดคิ้วดุๆ เพียงแค่มองผม แต่ท่าทางที่ยกมือขึ้นเช็ดปากทั้งที่มือก็เปรอะเปื้อนไปหมด 


ดูยังไงก็เหมือนแมวน้อยยกมือละเลียดเลียน้ำนมอุ่นๆ
เฮ้อ ... 

ช่วยผมออกไปจากตรงนี้ที ...  
ภาพที่เห็นนั้นทำเอาคลื่นอารมณ์ที่พึ่งสงบไป เหมือนจะเริ่มโจมตีอีกระลอก






ผมพยายามตั้งสติ ดึงใส่กางเกงลวกๆ จะลุกหนีลงจากเตียง กลัวจะทำร้ายคนไม่สบายไปมากกว่านี้
แต่เหมือนอีกฝ่ายจะไม่ยอม

เขาดึงชายเสื้อผมเหมือนก่อนหน้า .. ทำแบบนี้ใครจะกล้าเดินต่อ

หัวใจไม่รักดีอ่อนยวบยาบ ได้แต่สะกดอารมณ์ จำใจหันไปมองภาพบาดใจ




"ไหนคุณว่าไม่เหมือนคนอื่นไง .. พอเสร็จแล้วก็ไป"

แมวน้อยหัวเราะ พูดเรียบเรื่อย


ผมเริ่มไม่แน่ใจว่าเขาเพ้อเพราะป่วย เสียงเยาะเย้ยตอนนี้เขาพูดจริงหรือแกล้งแซวผมกันแน่


ไม่คิดเลยว่าจะต้องรู้สึกพ่ายแพ้แบบนี้
กับคนคนนี้ .. สุดท้ายผมต้องกลับมานั่งบนเตียงที่เก่า พร่ำอธิบายทั้งไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาพูดเล่น พูดจริง หรือแค่แกล้งผม

รู้แต่ไม่อยากให้เขาเข้าใจผิด เท่านั้น



"ผมไม่อยากทำ คริสไม่สบายอยู่นะ .. ถ้าอยู่ตรงนี้ ผมก็ไม่แน่ใจจะอดทนได้แค่ไหน"



เขาไม่ตอบ กลับโอบแขนรอบคอ ดึงรั้งใบหน้าผมเข้าใกล้.. ผมรับมือกับโหมดนี้ของเขาไม่ได้เลย
ท่าจะแย่แล้ว

อย่ายั่ว




"..ผมสบายดี คุณสิงโต บอกว่าแค่มึนหัวไง"

มองเขา ดูยังไงก็ไม่มีคำว่าสบายดี ยิ่งเขาเลื่อนมือจากที่โอบรอบคอผม ย้ายไปปลดกระดุมเสื้อตัวเอง


สบายดีอะไรเป็นแบบนี้ล่ะครับ ... ช่วยเรียกรถพยาบาลที ..
มาเก็บศพผมไปก่อนเลย




"ผมร้อน .. คุณไปเปิดแอร์แรงๆหน่อยได้ไหม"
น้ำเสียงหงุดหงิดเริ่มงอแงเหวี่ยงใส่ผม .. ได้แต่ส่ายศีรษะ พอจะลุกขึ้นไปทำตามเขาว่า ก็โดนดึงไว้อีก



"แต่ตัวคุณก็เย็นนะ .. ผมร้อน อือ .."

"คริส.."



พอกันทีครับ .. ผมขอโทษนะ



.


.


.



"อะ..อ๊า... อึก   คุณสิงโต อือ"


เวรเอ๊ย อย่าเพ้อเรียกชื่อผม อย่าป่วยแบบนี้อีกนะ สาบานว่าจะไม่มาหาเขาเลย
.. ไม่จริงหรอก
ถึงเวลาผมคงทำไม่ได้ ก็ต้องมาคอยเฝ้าอยู่ดี


ชักจะรู้สึกป่วยแทนขึ้นมาจริงๆแล้ว


"คริส เลิกเรียกเถอะ ผมขอ"

"คุณชอบ .. ไหม"

"อืม.. อะไร ชอบอะไรครับ"


"มีเซ็กส์ .. กับผม อ.."


..ใครไม่ชอบก็บ้าแล้ว .. นี่พูดจริงๆเลย กับคริส



"ชอบสิ ชอบมาก ..

แต่ผมชอบคริสมากกว่า"



"ชอบทุกอย่าง ไม่ใช่แค่ อืม... เรื่องเซ็กส์"





ไม่ว่าจะเพราะอยากพิสูจน์ตัวผมหรือตัวเขาเอง เขาน่าจะทำสำเร็จ
เพราะผม.. ปั่นป่วนกับความรู้สึกอย่างที่สุด ถ้าเขาจะรู้

ทุกความรู้สึกมากมายกว่าที่เคยรู้สึก


ไม่ใช่แค่ความปรารถนาอยาก

.. อยากเป็นเจ้าของ อยากครอบครอง

อยากมีแต่เขา ให้เขามีแต่ผม

อยากทะนุถนอม อยากทำร้าย

... ผมจะทนความรู้สึกมากมายพวกนี้ได้ยังไงกัน





"อืออ ร้อน ผมยังร้อนอยู่เลย คุณสิงโต"

"แบ่งมา เดี๋ยวก็ดีขึ้น แล้วก็นอนพักซักทีนะครับ"





แฮ่ก แฮ่ก

เสียงหอบหนักประสาน ไอร้อนผ่าวจากกายทั้งสองแนบชิด




"เพราะคุณคนเดียว เรื่องมันถึงได้ผิดพลาดไปหมดแบบนี้"


อืม


รสจูบแสนหวาน ราคะ ตัณหา ความปรารถนา

ถ้อยคำไร้ซึ่งคำแว่วหวาน


คนไม่ศรัทธาในคำหนึ่งคำนั้น คงไม่ซึ้งเท่าไหร่ที่จะเอ่ยมันออกมา

คนสองคนที่ไม่เคยเข้าใจมันอย่างจริงจัง





"ขอให้ผมเป็นคนเดียว ที่ได้ชดใช้เรื่องราวเหล่านั้นแล้วกัน"


แค่ผมคนเดียว .. จะรับผิดชอบเรื่องวุ่นวายนี้ทุกอย่างเลย
สัญญา




--- ติดตามต่อที่ ทวิตเตอร์ #โมเต็ลร้ายรัก @Barcode_Gstz

MOTEL | CUT

อาจจะเพราะบรรยากาศดีๆ
อากาศเย็นๆเคล้าแสงดาวในค่ำคืนนี้
หรืออาจจะเพราะ .. คำบอกชอบของผม
ที่ทำให้เขาลืมตัวไป


อาจจะเพราะเขาไม่ได้ใส่ใจดังคำที่บอกว่า มันก็แค่เซ็กส์ .. ทำให้เขาเปิดช่องว่างให้ผมมากมายขนาดนี้


ช่องว่างให้ประชิดตัว
ให้เราได้สัมผัสกัน



“อือ นี่คุณ...”

“ครับ” ผมขานรับ ซุกหน้าอยู่บริเวณซอกคอขาวเปียกชื้นน้ำ เปียกไปหมด ยิ่งสะท้อนแสงไฟรอบๆ ดวงหน้าหวานของเขาทำให้ผมเหมือนต้องมนต์สะกด


กี่ครั้งที่มอง ก็เหมือนต้องมนต์
ผิดที่เขา ที่ทำให้ผมไปไหนไม่รอด แม้จะพยายามตัดใจไปแล้วครั้งหนึ่ง ก็ยังวนกลับมาที่เดิม



.. ผมไม่อยากบังคับ ไม่อยากให้เขารู้สึกว่าผมต้องการแค่เรื่องอย่างว่า
แต่มันก็ทำได้ยาก
คนที่ชอบอยู่ตรงหน้าแบบนี้ ผมไม่ใช่สุภาพบุรุษนักหรอกครับ


ผมเป็นแค่คนธรรมดา ที่ยอมแลกเงิน แลกทุกอย่าง เพื่อให้ได้สิ่งที่ปรารถนา
ถ้าหัวใจมีราคาผมคงจ่ายหมดตัว แต่เพราะผมไม่รู้ว่ามันราคาเท่าไหร่ .. แล้วเขาจะยอมขายให้ผมไหม
นั่นแหละปัญหา



“ถ้าผมไม่มารังควานทำให้หงุดหงิดใจแบบนี้ คริสจะคิดถึงผมบ้างไหม”
ผมดึงเขาเข้ามากอด ผิวน้ำสงบนิ่งสั่นไหวยามร่างกายเราเข้ามาใกล้ชิดกัน แมวน้อยอิงซบอยู่บนอกผม จะขืนตัวออก แต่ผมยังกอดเขาไว้

“ไม่”
“จริงเหรอครับ”


ผมยิ้ม ซบศีรษะตัวเองลงบนเส้นผมนุ่ม เราหันหน้าเข้าหากัน น้ำลึกเพียงระดับอกยามเรานั่งบนช่วงพื้นต่างระดับที่สร้างไว้รอบๆมุมสระให้นั่งพักเหนื่อยแบบนี้ 

ไม่มีความหนาวให้รู้สึก มีแต่ความร้อนจากร่างกายผมวนเวียน รู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่มีเขาชิดใกล้



หัวใจเหมือนจะหลุดออกจากอกให้ได้

จุดจบเพลย์บอยอย่างผม ไม่น่าพ่ายแพ้ให้แมวน้อยจอมพยศที่ไม่หลงคารมกันเลยซักนิด
เสียชื่อสิงโตนักล่าชะมัด




“แต่ผมคิดถึง.. ขนาดมาหาทุกวันยังคิดถึงเลย อยากเห็นหน้าตลอดเวลา อยากกอดทุกคืน..”

“...”

“ผมอาจจะไม่เหมือนคนอื่นที่คริสเคยเจอก็ได้นะ”

ดวงตากลมสบมองผมเหมือนไม่เชื่อ ผมปิดกั้นคำพูดเขาด้วยจูบแสนหวานที่ไม่รุกรานเหมือนครั้งไหนที่ผ่านๆมา เขาดันตัวเองจะออกจากอ้อมกอดผมอีกครั้ง

ก่อนจะชะงักงัน แมวน้อยสงบลง ลดแรงพยศอย่างลืมตัวเมื่อผมใช้ปลายนิ้วปัดเส้นผมเปียกน้ำที่ปรกหน้าเสยไปด้านหลัง สางผมเขาเล่น เหมือนลูบหวีขนปลอบแมวน้อยดื้อดึง ลูบศีรษะเขาแผ่วเบาไปมา


“คุณสิงโต..!”
“ครับ”

ผมมอง.. 
มองดวงตาสั่นไหวคู่สวยสะท้อนแสงไฟ ดูอ่อนลงอย่างไม่น่าเชื่อ


..ดูเหมือนเขาจะชอบนะ..


อืม
?!

ทำไมผมรู้สึกเหมือนคุ้นเคยกับใครซักคน ที่ชอบความอ่อนโยนแบบนี้ พยศดื้อดึงแบบนี้ 
น้อยคนแม้แต่คู่นอนที่ผมจะอ่อนโยนหรือเอ็นดู ก็แค่คู่นอน หมายถึงเมื่อก่อนน่ะนะ


หรือเราจะเคยรู้จักกันมาก่อน ชาติที่แล้ว ฮ่าๆ ตลกน่า..
แต่ก็ไม่แปลกจริงไหมที่บางเหตุการณ์มันทำให้เรารู้สึกเหมือนเคยผ่านอะไรแบบนี้มาก่อน ในชีวิตเรา

หรืออาจเหมือนคู่ขาของผมคนไหนที่เคยนอนด้วย ก็อาจใช่ผมผ่านอะไรแบบนี้มาเยอะแยะ แต่ผมหมายถึง ..ความรู้สึกพิเศษแบบนี้

อาจจะเพราะผมชอบคนแบบนี้ นิสัยแบบนี้ มันเลย ..

อา รู้สึกแปลกๆดี




ผมเผลอลูบผมเขาคิดฟุ้งซ่านอย่างลืมตัวจนโดนเสียงใสแหวใส่
มือบางดันมือผมออก ขยับตัวออกห่างเล็กน้อย


“ทำอะไรของคุณ”

ผมหัวเราะ จับมือเขาสอดประสานเรียวนิ้วเข้าด้วยกัน


“ถ้าไม่ชอบให้รุนแรง ผมจะทำตามใจคริสบ้าง .. รู้ไหมที่บังคับ เพราะคริสน่ารักน่าแกล้งเองนะครับ..แต่จริงๆแล้ว .. คริสเป็นมากกว่าแค่เรื่องเซ็กส์”



จุ๊บ

ผมจุ๊บเขาแผ่วๆ พอยื่นหน้าเข้าใกล้ แมวน้อยเผลอหลับตาลงรับสัมผัสนั้น ไม่ต่อต้าน เขาอาจจะตามเกมส์ผมไม่ทันจนยอมให้ผมทำอะไรที่อยากทำแล้วหยุดวุ่นวายกับเขาไปเอง

อืม น่ารักจังครับ



“คงจะดี ถ้าเรารู้สึกไปด้วยกัน ..ไม่ใช่แค่ผมคนเดียว”

ไล้ลิ้นเลียปากที่เผยอเชิญชวนอย่างไม่ตั้งใจ ดูดดึงเบาๆกลั่นแกล้งได้ยินเสียงอีกฝ่ายครางเครือในลำคอ



อืม ถ้าคริสคิดว่าแค่เซ็กส์ ก็อย่าทำแบบนี้แกล้งกันสิครับ
เพราะผมคิดมาก .. คิดมากกว่านั้นเยอะเลย จะไม่ไหวแล้วนะ




มือซุกซนของผมลดลงต่ำตามอารมณ์ปรารถนาและเสียงในหัวใจ ปลดกระดุมเสื้ออีกฝ่ายแม้จะมองไม่เห็นในระดับใต้สระน้ำนั่น มือบางวุ่นวายจะปัดมือผมออกพัลวัน



“คุณสิงโต ! หยุดเลย”

..เห็นเคลิ้มๆนึกว่าจะอยากให้ผมทำอะไรให้ซะอีก โธ่ แมวน้อย




“อะไรครับ เปียกแบบนี้เมื่อไหร่จะแห้ง เดี๋ยวไม่ได้กลับโมเต็ลกันพอดีหืม เดี๋ยวผมไปตากให้ ถอดกางเก...”

“อย่ามาหลอกผมไม่ใช่เด็กนะ คุณลูกค้า คุณน่ะมันเจ้าเล่ห์”



“ไม่ถอดแล้วจะตากยังไงหืม อยู่ในน้ำไม่เป็นไรหรอกน่า มา ผมไม่มอง ถอดส่งมา”

“ไม่ต้องเลย”

“ไม่ถนัดใช่ไหม งั้นผมช่วยนะ ไม่ทำอะไรหรอกน่า”

“ไม่ต้อง อ๊ะ.. คุณ..!! อ..”


เขาถอยตัวเองไปติดขอบสระ กลายเป็นผมที่ยิ่งเข้าใกล้จนเหมือนจะคร่อมเขา

ตั้งใจจะช่วยปลดกางเกงออกไปตากให้จริงๆนะครับ แต่ อ่าา.. มันมองไม่เห็น 
คลำผิดไปหน่อย
อืม รู้สึกดี ..



“..ให้ผมช่วย” ผมยิ้มกริ่มมองหน้าเขาที่ขึ้นสีแดงเรื่อจางๆกับแววตาขุ่นๆนั่น

“ม.. คุณ เอามือออกไป” 

มือเขาพยายามดันมือผมที่กำลังปัดมือหยอกล้อแกล้งลูบหาที่ปลดกางเกงเนิ่นนานผ่านเนื้อผ้าอยู่ใต้น้ำนั่น 
.. ปลด..อย่างอื่นสิครับ 


ตะขอกางเกงเขาน่ะ ปลดได้ตั้งแต่แรกแล้ว แต่มือผมมันไม่หยุดแค่รูดซิบลงน่ะสิ 
อยากช่วยปลด..ปล่อย แทนปลดกางเกงได้ไหมหืม



..มือบางจับข้อมือผม กึ่งจะดันแต่ก็กำข้อมือผมแน่น หืม ยังไงครับ 
ชอบ ไม่ชอบ จะดันออก หรือให้ทำต่อ


แมวน้อย สับสนตัวเองจังนะ หึหึ


บอกแล้วว่าขอผมค้นหาคำตอบให้แน่ใจ
ยังไม่ต้องตอบในสิ่งที่ไม่แน่ใจหรอก ผมจะรอ




“คุณ..อย่า อ่ะ อือ”

“ผมจะช่วยปลดให้”

“ไม่เอา นี่ พอเลย .. อ๊ะ”


ผมหัวเราะ หยุดมือเกเรที่แกล้งปลุกอารมณ์พลุ่งพล่าน ก็อยากให้เขารู้สึกดีด้วย



ดึงกางเกงเขาโยนขึ้นไปกองบนพื้นข้างขอบสระ
เสื้อบางๆที่โดนปลดกระดุมหมดนั่นด้วย
ตามด้วยเสื้อผ้าเปียกๆของตัวเอง
ทีละชิ้น ทีละชิ้น


อ่า.. ผมบอกจะเอาไปตากเหรอ ตากบนพื้นก่อนนะ ยังไม่อยากขึ้นจากน้ำตอนนี้ มันหนาว



ชำนาญการสายเพลย์บอยล่าแต้มเก่าอย่างผม เขายังมึนๆรู้ตัวอีกทีก็แช่ในน้ำแบบไม่ต้องมีอะไรขวางหูขวางตาแล้ว


“แช่ตัวในน้ำดึกๆดีต่อสุขภาพนะครับ”

ไม่พูดเปล่า มือผมเริ่มอยู่ไม่สุข ลูบไปตามผิวขาวเนียนใต้ผิวน้ำ ..นุ่มมือ
ตรงไหนก็สวยน่าสัมผัสไปหมด


จากลำคอ ไหล่มน ไหปลาร้า ต่ำลงมาหน่อย หน้าอกแบนราบ ปัดผ่านตุ่มไตสีหวาน ลากไล่ต่ำลงหน้าท้อง บอบบางแต่ก็หุ่นดี เขาดูแลตัวเองแบบไหน ถึงได้ขาวไปหมดทั้งตัวน่า... รัก แบบนี้


ผมขยับเข้าใกล้ กดหน้าลงแถวไหล่เขากดจูบ ซุกไซ้ไปทั่วจนเส้นผมตัวเองเปียกชุ่มน้ำ เขาขยับออกนิดหน่อย ผมเงยหน้าสบตากลมฉ่ำหวานไม่ต่างกัน



.. รู้สึกดีเหมือนกันใช่ไหม ..

ถึงผมจะอยากเร่งให้ถึงฝั่งฝันหรือรีบร้อนจนจะทนไม่ไหวแค่ไหน
ก็อยากค่อยๆซึบซับความรู้สึกจากเขา
ซักนิด ให้ได้ค้นหา

ภายใต้คำว่าเซ็กส์ .. หรือ 'แค่เซ็กส์'




เล้าโลมไปตามร่างบอบบางที่หนีไปไหนไม่ได้ มือบางขยุ้มเส้นผมเปียกน้ำดำขลับของผมที่แทบไม่เคยให้ใครเล่นหัวได้แบบนี้

..ผมยิ้มกับแรงผลักออกเบาๆ แม้นิ้วเรียวจะขยุมขยำเส้นผมจนจะหลุดติดมือเขาอยู่แล้ว



ส่งลิ้นเลียเม็ดสีสดที่เริ่มชูชันตามแรงอารมณ์ อีกมือรูดรั้งส่วนไวสัมผัส ถึงมองไม่เห็นผิวกายขาวๆทั้งหมดใต้ผิวน้ำลางๆนั่น แต่ผมว่ามันโคตรจะเซ็กซี่เร้าใจมากเลย



โดยเฉพาะเสียงดุๆปนหอบหนักที่ไม่ยอมลงให้ผมง่ายๆ ไม่ว่าจะตอนนี้หรือตอนไหน


“นี่..คุณ อ..อย่า เดี๋ยวคนเห็น”
ผมยิ้มให้เขา มองดูผลงานตัวเองที่ทำไว้อย่างพอใจ เขาเริ่มจะหลุดอาการ 

หึ ผมก้มหน้าไปใกล้กระซิบข้างหู เสียงแหบต่ำไม่ต่างกัน



“จะเห็นได้ไงครับ นี่..ชั้น 25 นะ”




.

.

.


น้ำในสระไหวตามแรงของร่างสองร่างที่ประสานแนบกายกัน ค่ำคืนฟ้ามืดสนิท สิ่งมีชีวิตหลับใหล

ก็ไม่ใช่ทั้งหมดหรอก

.

.


“อื้อ อืม”

“อ๊ะ”



แฮ่ก แฮ่ก 



“รู้สึกดีไหมครับ”

“คริส..”

“เจ็บรึเปล่า”




“เลิกถามได้มั้ย.. อ๊ะ .. ฮ่ะห์ อ๊า”



หยดน้ำเกาะพราวตามร่างเราทั้งคู่ น้ำจากสระเย็นแค่ไหนแต่อุณหภูมิตอนนี้ รู้สึกถึงแต่ความร้อนจากร่างกาย เสียงน้ำกระทบขอบสระดังเหมือนเสียงคลื่นบรรเลงรื่นหู

มันเป็นความรู้สึกที่ดี ดีมากๆเลย



“อ่ะ .. อ๊า แรง..ไป คุณ! อ..”

“ขอโทษที ผม..เห็นคริสแล้วคุมตัวเองไม่ได้ทุกที”


ดันกายเข้าลึก กระแทกจุดเดิมที่อีกฝ่ายน่าจะรู้สึกดีย้ำๆ ใบหน้าขาวขึ้นสีเรื่อน่ามอง
เท่าไหร่ก็ไม่พอจริงๆ



ผมคลึงนิ้วบนเรียวปากบาง มองสบตากัน เขาไม่เอ่ยถ้อยคำใด 
ผมได้แต่ปล่อยให้ตัวเองถูกแรงดึงดูดจากส่วนลึกข้างใน ประกบจูบลงไปทั้งกระแทกกายซ้ำๆ



“อืออ อือ”

หลับตาลงรับสัมผัสหวานล้ำที่เก็บเกี่ยวได้ไม่รู้จักพอ 

ก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้นมองอีกฝ่ายที่หลับตาพริ้มรับจูบอย่างเผลอไผล จังหวะเดียวกับที่เขายกแขนสองข้างขึ้นโอบรอบคอผมอย่างลืมตัว 
แค่ชั่วขณะเดียว ก่อนมือคู่นั้นจะเริ่มจับไหล่ผมเหมือนจะดันออก



.. ให้สายน้ำค่อยๆซึมซับความรู้สึกของเราไป



แมวน้อยผละออก แม้เสียงใสๆจะควบคุมแทบไม่ได้
ก็บทเพลงรักของเรา ผมยังไม่หยุดให้เขาได้พักซักนาที



“..พ..พอก่อน” เห็นเขาหันหน้ามองออกไปด้านข้างนอกกระจก   แม้ไม่ได้พูดอะไร แต่จากแววตาผมก็เดาได้ ไอ้ความรู้สึกเปิดโล่งเห็นวิวกึ่งเอ้าท์ดอร์แบบนี้ เขาคงไม่คุ้น มันเขินๆสินะ

แมวน้อยผมนี่น่ารักจริงๆ



“ไม่ต้องกลัวน่า ถ้าใครเห็น ผมจะจ่ายเงินปิดปากซักล้านนึง อย่ากังวลเลย”

“คุณมัน.. อ่ะ อืม”


ผมจูบปลอบ กดกายแนบแน่นเข้าชิดใกล้อีก ตามอารมณ์พุ่งสูงจนแทบทนไม่ไหว



ในมหานครที่คนกำลังหลับใหลหรือปาร์ตี้เคล้าแสงไฟ จะมีใครที่มีความสุขเท่าผมไหม

ที่มีเขาข้างกาย


ผมเองก็ไม่เคยทำอะไรแบบนี้กับคู่นอนคนไหนเหมือนกัน บอกแล้วครับ จะโทษก็โทษบรรยากาศพาไป อย่าโทษผมเลยนะแมวน้อย

แต่มันก็เร้าใจดีออกไม่ใช่เหรอ




ขยับกายเข้าออก เนิบช้าสลับรุนแรง มันไม่ได้ลำบากอะไรนักเมื่อน้ำเป็นเสมือนตัวหล่อลื่นชั้นดี ไม่ต้องใช้เจล ใช้อะไรแล้วครับในตอนนี้


อา .. จะถุงยางก็เหมือนกัน ไม่จำเป็น
ผมไม่รู้จะใช้กับเขาไปทำไม
เลิกมั่วไปนานแล้ว ตอนนี้อยากรู้สึก ให้ลึก..สุดในความรู้สึกเลย



“อ..อือ อ๊ะ อ๊า”
เขาขยับตัวอย่างอึดอัด มือบางวางทาบกระจกใสช่วยพยุงตัวไม่ให้ลื่นตามแรงกระแทกกระทั้นเบื้องล่าง


หยดน้ำเกาะพราวจากมือไหลลงจากกระจก
เซ็กซี่อะไรอย่างนี้ 




ผมจับรวบเอวเขา ขยับตัวพลิก ดันหลังเขาติดฝั่งกระจกแทน ..



“แค่นี้ก็ไม่ต้องกังวลแล้วดีไหม ไม่มีใครเห็นแล้วครับ ถ้าเห็นก็เห็นแต่ผมคนเดียว”

ประสานมือตัวเองกับมือเขา กดมือบางสองข้างติดกระจก โถมกายเข้าลึกจนเสียงใสหอบคราง ทำเอาใจสั่นรัว



อืม แมวน้อยยั่วผมเหรอ



“คุณสิงโต!”

ผมกดใบหน้าลงดูดดึงตีตราทำรอยรักสีกุหลาบไปทั่วตัวเขา เงยหน้ามองเสียงดุๆ



“อันนี้เรียกผมเพราะอยากย้ำให้คำด่าส่งไปถูกคนไวๆ หรือว่า... เรียกเพราะ..”

ผมแกล้งขยับตัวออก ก่อนกระแทกเข้าไปลึกๆ 



“อ๊ะ!! อื้อ อ.. อ๊า”

“เรียกชื่อผมแล้วทำเสียงแบบนี้..ผมก็แย่สิครับ” 
ผมหัวเราะทะเล้น จูบปิดปากก่อนจะโดนกราดคำด่าใส่ ส่งสายตาวิบวับมากความหมายให้เขา



อีกนิดคงไม่ไหว
ถ้าจะปั่นป่วนหัวใจกันขนาดนี้

.

.



“โ...อ๊ย คุณสิงโต!! ผม..”

“จะเสร็จเหรอครับ”

“เจ็บ! ไอ้ .. อือ อืออ”

“ขอโทษๆ ผมจับมือคริสแรงไปเหรอ งั้นกอดผมสิ หรือให้ผมกอด อืมม”

“ไ..ม่ .. อ..”



ผมรู้ ผมรู้ มันไม่ง่าย
การค้นหาบางอย่างจากบางคน ไม่ใช่เรื่องง่าย



แต่อย่างหนึ่งที่ผมรู้


นี่มันเลยเที่ยงคืนไปตั้งนานแล้ว

.. และผมไม่ได้มีข้อต่อรองอะไรอีกในตอนนี้ เวลานี้ เขารู้ดี




ตอนนี้ผมไม่ได้บังคับเขาเหมือนที่ผ่านมา
ผมเปิดช่องว่างทุกทาง แค่เขาจะผลักออกแล้วลุกหนีไป

แต่ก็ไม่ทำ


.

.


คุณไม่ได้เห็นมันเป็น ‘แค่เซ็กส์’ จริงๆหรอกใช่ไหมครับ ... แมวน้อยของผม






--- ติดตามต่อในทวิต #โมเต็ลร้ายรัก นะแจ๊ะ ---