MOTEL | CUT.17 - Seventh heaven .. in the galaxy

จู่โจมบดเบียดริมฝีปากประโคมจูบเอาแต่ใจหวังให้เขาคล้อยตามบ้าง.. แต่ก็ไม่

หึ

เขาจะรู้ไหม ความพยศนั่นยิ่งจุดไฟรุ่มร้อนในตัวผมยิ่งกว่าเดิม

เขาสะบัดตัวจะหนีออกจากมือที่วนเวียนสัมผัสปัดป่ายไปตามตัว

สุดท้ายเขาก็หันหน้าหนีริมฝีปากออกได้สำเร็จ แต่ก็ช้ากว่าผมที่ดันเขากระแทกติดผนังห้องน้ำ

พลั่ก

ผมยิ้มมุมปาก กดเขาไว้กับผนัง มองสบประกายตาแวววาวที่เริ่มขุ่นเคืองเหมือนมีไฟลุกโชนจางๆ

อย่ามองแบบนั้นสิครับ โมโหเหรอ น่าฟัดชะมัด

“หนาวไหม .. เดี๋ยวผมกอด”

“!!ปล่อย... อื้ออ!! อ..อือ”

ประกบจูบเขาย้ำๆอีก มือบางเริ่มผลักไส แต่ผมจัดการรวบมือเขาไว้ด้วยมือข้างเดียว ส่วนอีกข้างที่ว่าง ค่อยๆปลดเสื้อยีนส์ชุ่มน้ำออก หล่นกองพื้น

ส่งมือเข้าไปลูบไล้ผิวกายเนียนมือ

คิดถึง ..คิดถึงแทบแย่

เขาดิ้นอย่างนี้คงถอดทุกอย่างได้ยาก .. ไม่ถนัด ไม่เหมือนอยู่แนวราบ

แต่ไม่ต้องถอดก็ได้ ช่างมันเถอะ

!

อ๊ะ อ๊ะ ผมละริมฝีปากออกนิดหน่อย ทันท่วงที ยามที่ส่งลิ้นเข้าไปหยอกล้อ แล้วอีกฝ่ายทำท่าจะกัดลิ้นผม

เร็วไปสิบปีครับน้อง ถ้าจะเล่นกับเสือเพลย์บอยอย่างผม รู้ทันหมดแหละ ... จะทำร้ายผมท่าจะยากหน่อยนะ

เห็นแบบนี้แล้ว ผมก็ส่งยิ้มร้าย ยอมถอนจูบออก ไม่ได้กลัวนะ .. อยากโดนด่า

“คันฟันเหรอครับ เดี๋ยวผมหาอย่างอื่นให้กินเล่นทดแทนเอาไหม.. อร่อยกว่าเยอะเลย”

ใบหน้างอง้ำกับดวงตาแข็งกร้าวดูน่ารักมากกว่าจะทำให้ผมกลัว

“ถอยออกไป คุณสิงโต!”

ผมยิ้มให้ แกล้งพูดลอยๆไม่สนใจท่าทางอารมณ์เสียกับน้ำเสียงกดต่ำนั่น

“..เพียงคุณตกลงเดทกับผมตอนนี้ แถมฟรีอาบน้ำให้..พร้อมบริการนอนกอดคุณไปทั้งคืน

บริการพิเศษเฉพาะคริส..จากผม”

“ไอ้โรคจิต ปล่อยนะเว้ย”

“จุ๊ๆ.. พึ่งรู้เหรอครับ ว่าผมโรคจิต”

แกล้งจุ๊บเขาซ้ำๆ อีกฝ่ายพยายามสะบัดหนีอย่างรำคาญ บอบบางแบบนี้ยังไงก็สู้แรงผมไม่ได้หรอก

“ผมก็ว่าผมเป็นโรคจิต..ใจ เป็นของคริสหมดแล้วไง”

“ปัญญาอ่อน”

ผมหัวเราะยอมคลายมือออก แมวน้อยเอามือดันหน้าผมออกห่าง ทั้งดัน ทั้งผลัก พยายามจะเดินหนี

แต่..

“ตั้งสามหมื่น ------ จะขัดใจลูกค้าจริงเหรอ เฮ้ออ”

พอผมพูดเรื่องเงินขึ้นมา

เหมือนเขาจะนิ่งไป

..หึ น่ารัก..

อยากรู้เลยที่นี่เขาสอนพนักงานม่านรูดยังไง ให้ดึงดูดใจกว่าเด็กขายบริการ

อ่อลืมไป เขาเกินขั้นพนักงานไปเยอะแล้ว

ต่อให้เขาเคยบอกว่าไม่ขาย... ผมก็จะซื้อ

จะมารอ มาขอซื้อมันทุกวันเนี่ยแหละ

“ทำไมล่ะครับ เสียใจจัง ขัดขืนแบบนี้.. หรือเงินที่ให้มันน้อยไป”

“...”

“ครั้งก่อนคริสยัง .. เต็มใจเลย”

เขาไม่เคยเต็มใจหรอก มีก็แค่ ยอมให้ผม .. เพราะเงิน

“..จะอาบน้ำก็ปล่อย!! คุณสิงโต ผมง่วงแล้ว”

“น่าๆ อาบน้ำผมก่อน .. เอ้ย! อาบกับผมก่อน เดี๋ยวพาไปนอน..นะ”

แกล้งกระซิบเสียงแผ่ว ทำเป็นพูดผิดอย่างน่าถีบ และเขาทำท่าจะยกขาถีบผมจริงๆ แฮะ

โว้วๆ..

แต่ช้าไปครับ .. ช้าไป

ยิ่งทำแบบนี้..

ยิ่งเปิดช่องให้ผมประชิดตัว

“ผมฟ้องเจ้าของที่นี่ได้ไหม พนักงานจะถีบลูกค้าเหรอ หืม หรือผมควร..ลงโทษ ด้วยตัวเอง”

ผมเบี่ยงหลบ ดันเบียดตัวเข้าใกล้เขา ใช้มือดันเรียวขาขาวข้างที่จะยกขึ้นปะทะใส่ผม

อาศัยจังหวะนั้นดันขาตัวเองแทรกตัวเข้าไปแทนที่

จงใจบดเบียดเสียดสีกลางลำตัวเขาผ่านเสื้อผ้าเปียกปอน

หึ

ผู้ชายด้วยกันทำไมจะไม่รู้

จุดอ่อนไหวต่อสัมผัสอันตราย

“..แต่ร่างกายคริสก็ต้องการผมไม่ใช่เหรอ”

“อ...”

มือบางเผลอยกหลังมือขึ้นปิดกั้นเสียงแว่วหวานที่เกือบหลุดแสดงอารมณ์ออกมา

ยิ่งผมกดเขาไว้ให้ไม่มีทางหนี..

แรงต่อต้านเหมือนจะอ่อนแรงลง

รู้สึกดีใช่ไหม

ปฏิเสธ .. แต่ร่างกายกลับคล้อยตาม

ผมจงใจขยับเรียวขาเสียดสีไปมาย้ำๆ

จ้องมองใบหน้าหวานที่หอบหายใจน้อยๆหันหน้าหนีไปอีกทาง

ลอบยิ้มกับท่าทางน่ารักนั่น

เขาจะปั่นป่วนเหมือนความรู้สึกผมบ้างไหมนะ

“อึดอัดเหรอ..ให้ผมช่วยนะ"

เริ่มรู้สึกควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ แตะจูบเปะปะไปทั่ว ซุกไซ้คลอเคลียเหมือนฟัดตุ๊กตาตัวโปรด

“ผมอยากรู้จักคริส..ให้มากกว่านี้”

“ให้ผม.. เข้าไปได้ไหม”

หมายถึงเปิดใจ ให้ผมลองรู้จักบ้าง คิดอะไรล่ะครับ

"ไอ้..คุณสิงโต .. อย่า ออกไป! อ.."

ยิ่งห้าม ผมยิ่งแกล้ง

ยิ้มยียวนมองคนต่อต้านจะขยับหนีจากขาซุกซนของผม ทั้งที่ใบหน้าน่ารักเริ่มขึ้นสีเรื่อน่ามอง

"ทำไมล่ะครับ แต่..ตรงนี้ไม่เห็นบอกว่าอยากให้ออกไปเลยนะ"

"คุณมัน..อ๊ะ..อา"

เขายกมือดันร่างผมออก แรงอย่างกับขนนก

เบามากมาก หึ ไม่กระเทือนเลยครับ

ผมจุ๊บเบาๆลงบนมือเขาที่ยังเกเรดันผลักไสไม่หยุด

เมื่อไหร่แขนขาวๆนั่นจะเปลี่ยนเป็นโอบรอบคอผมบ้างนะ คงดีไม่น้อยเลย

"ไม่ชอบเหรอครับ เปลี่ยนบรรยากาศบ้างไง"

"ผมหนาว..ออกไปได้แล้ว"

"..ถ้าคริสไม่ดื้อ ป่านนี้คงเสร็จไปนานแล้ว"

ผมยิ้มให้เขา เห็นดวงตาดุๆตวัดมองทันทีที่ผมพูดจบ

"หมายถึง ..คง อาบน้ำ...เสร็จ นานแล้ว ไม่ต้องมาหนาวแบบนี้"

โธ่ แก้คำก็ได้ครับ

.

.

ประกบปากจูบลงบนกลีบปากนุ่ม สัมผัสเปียกๆ เปียกหมดทั้งตัวแล้วตอนนี้

แรงต่อต้านดูจะจางลงไป

น้ำจากเส้นผมเขาหยดใส่แขนผมยามบดเบียดแนบร่างกายชิดอีกฝ่าย แทบไม่มีอากาศผ่าน
จูบย้ำๆให้เขาหลงเคลิบเคลิ้ม หลงใหล

ถึงจะดื้อดึงใส่แค่ไหน ผมก็รู้สึกได้ มันเป็นความอ่อนโยนที่เขาชอบ แค่เขาไม่พูดออกมาเท่านั้นเอง

.. และมันก็เป็นความทะนุถนอมที่ผมเองก็ไม่เคยอยากให้ใครมากเท่าเขา

"อย่าฝืนเลยน่า รับรองผมไม่บอกใคร ว่าพนักงานที่นี่น่า...รักแค่ไหน ผมจะเก็บเป็นความลับ"

"แลกกับการที่คริสมีแต่ผมเป็นลูกค้าคนเดียวที่ได้ทำแบบนี้ก็พอ"

"..บ้..ารึไง อือ อืม"

ผมครางฮึมฮำในลำคอ ทนไม่ไหวยามกวาดสายตามองผิวขาวๆ สัมผัสร้อนผ่าวผ่านเนื้อผ้าที่เปียกจนบังอะไรไม่ได้แล้ว

อารมณ์ขึ้นมากครับ

..ขึ้นสูงลิ่วเลย อีกนิดสวรรค์รำไรแน่ๆ

ผมยังคงไล่ต้อนจูบ ไม่เปิดโอกาสให้เขาคิดอะไรออก มือก็ทำหน้าที่อย่างช่ำชอง ใช้ขาช่วยกดร่างเขาไว้ไม่ให้ขยับหนี มือก็ปลุกเร้าไปด้วย ค่อยๆปลดถอดกางเกงไปด้วย

ถ้าไม่ใช่ทักษะล่าเหยื่อร้อยเต็มของผม

บอกเลยไม่ใช่ทุกคนจะตะล่อมเหยื่อได้เร็วขนาดนี้

เร็วจนเขาเอ่ยปากด่าไม่ทันเลยครับ

..โดนจูบปิดปากอยู่ไง

!!!

"อื้อ อืออ อือ"

ยังไม่ทันเคลิ้มนาน แมวน้อยเริ่มกลับมาพยศอีกแล้ว

เสี่ยงจะโดนกัดลิ้นอีก ผมรีบถอนจูบออก เลิกคิ้วมอง

แต่มือก็ยัง... พยายามจะช่วยเขาให้ไม่เจ็บ แม้อีกฝ่ายจะไม่ให้ความร่วมมือก็ตาม

"อย่าดิ้นสิ มันยิ่งเจ็บนะ นิ่งๆ"

"อือ ปล่อยย เจ็บเว้ย ไอ้ลูกค้าโรคจิต ออกไป"

"ผมยังปล่อยไม่ได้นะ ผมยังไม่เสร็จ"

เดี๋ยวจะปล่อยให้.. สุดเลย ..รอก่อน

ดวงตาคมกริบของแมวน้อย มองผมอย่างไม่พอใจ

"คุณ มันเจ็บ!"

"อ่า นี่ขนาดแค่..เบาๆเองนะ ..ผมขอโทษที่ทิ้งช่วงนานไปหน่อย ก็คริสใจร้ายเองนี่นา ผมก็เสียใจสิ"

แกล้งตีหน้าเศร้าแต่ในใจกำลังยิ้ม ไม่ต้องรอให้เขาด่า

ผมถอนนิ้วมือที่ใช้ช่วยเล้าโลมเปิดทาง เปลี่ยนเป็นโถมตัวเองเข้าใส่จนร่างบางๆ หลังกระแทกผนัง

ส่วนแข็งขืนที่แทรกเข้าไปในร่างอีกฝ่ายได้ไม่เท่าไหร่.. แม้จะมีสายน้ำเป็นตัวช่วยอีกแรงก็เถอะ

อืมมมม.. เจ็บจริงด้วยแฮะ

ผมนิ่วหน้า แน่นจนเจ็บ เหลือบมองคนที่สั่นสะท้านแทบยืนไม่อยู่

แอบยิ้มที่เขาเผลอซุกหน้าเข้ากับไหล่ ทรงตัว ยกมือจากผลักอกผมมาขยำเส้นผมแทน

โห จี๊ดเลยครับ.. ทั้งเจ็บทั้งรู้สึกดี ไม่รู้ว่าเขาแกล้งเอาคืนรึเปล่าเนี่ย

ที่เจ็บกว่าข้างล่างก็บนหัวเนี่ยแหละครับ

..แมวน้อยของผม อย่ารุนแรงสิ..

"ซี๊ดด คริส .. เบาๆ"

"อึก... อา .. อ๊ะ อะ.. บอก..ตัวเองดิ"

ผมยกมือจับมือเขาที่ขยำอยู่บนหัวแทนคำตอบ ตรงนี้ต่างหากครับที่บอกให้เบา

แต่ถ้าเรื่องที่เขาให้เบา คงไม่ได้

..แรงผมยังเหลืออีกทั้งคืน ไม่ต้องห่วง..

เอื้อมมือไปกดสบู่เหลว ลูบไล้มือไปตามผิวกายเนียนนุ่ม

ทั้งขยับกายเข้าออก เข้าออก

ความลื่นปนฟองสบู่ เป็นยิ่งกว่าตัวช่วยอย่างดี

"เดี๋ยวอาบให้สะอาดเลย ทั้งสบู่โรงแรม ทั้งจาก.. สบู่ผม"

"ฮึก..พอแล้ว อะ..อ๊าา..อ"

"ชู่วว อย่าร้องดัง เดี๋ยวห้องข้างๆได้ยิน ผมหวง"

ยกมือปิดปากเขา มองสบตาแวววาวแสนสวยคลอไปด้วยน้ำตาในระยะใกล้

ไม่ไหวจริงๆครับ จะไม่ไหว

เฮ้ออ นี่มัน.. ขยี้หัวใจเกินไป

กระแทกย้ำซ้ำๆตรงจุดที่รู้ว่าเขาจะต้องชอบ

ผมย่อมรู้จักของโปรดของผมดี

สิ่งที่เขาชอบ ไม่ชอบ

ส่วนผมน่ะ.. ชอบเขาทุกอย่างเลย

"อือ.."

เสียงครวญครางแว่วหวานน่าหลงใหลที่โดนกั้นไว้ด้วยมือผม ผมประทับริมฝีปากจูบลงบนมือตัวเองทำให้ปลายจมูกเราคลอเคลียกัน

"อย่าร้องไห้..เจ็บเหรอครับ"

เขาขมวดคิ้ว มองผมเหวี่ยงๆ

อาจเพราะมันคงดูกวนประสาทที่ผมถามแบบนั้น

แต่ไม่ปล่อยเสียงหวานๆของเขาให้เล็ดรอดออกมาได้

ผมเปล่ากวนนะ

ก็ถ้าเขาไม่เจ็บ . . ก็คงรู้สึกมากแทบทนไม่ไหว ทรมานใช่ไหม

"หรือโมโหที่ผมไม่ไปทำที่เตียงดีๆ"

แกล้งหยอกเขา บดเบียดร่างกายแนบชิด

สัมผัสกระแทกเข้าลึกอีก

ความอุ่นร้อนที่สัมผัส ความหนาวมลายหายไปหมด

"โกรธผมเหรอ"

ผมคลายมือออก เปลี่ยนเป็นโอบกอดเขาแนบชิดขึ้นอีกด้วยมือเดียว

อีกมือเหรอ .. ก็ใช่แขนสอดยกขาเขาอยู่น่ะสิครับ

ถ้าไม่มีผนังยันไว้อีกทาง แมวน้อยเกเรของผมคงได้ลงไปกองกับพื้นแน่

"อ.. อย่าสำคัญตัว.."

"ไว้ผมจะรอให้คริส ให้ความสำคัญนะ .."

ส่งจังหวะสอดประสานจากเนิบช้า ไปจนรุนแรง

ย้ำๆ ซ้ำๆ

ฟังเสียงครางเครือที่พยายามสะกดกั้นแต่ก็ไม่อาจยั้งไว้ได้อยู่

"อืออ อะ .. อา..."

"อืมม คริสครับ.."

ผมมองใบหน้าหวานเต็มไปด้วยความต้องการไม่ต่างกันในตอนนี้อย่างเพ้อๆ

จะจักรวาล กาแล็กซี่

สุดสวรรค์ชั้นฟ้าไหนก็พร้อมจะประเคนให้เขา

ขอแค่ที่นั่น .. มีเราสองคนอยู่ด้วยกันก็พอ

แค่เรา..

-- กลับไปอ่านต่อที่เด็กดี --