“กางเกงผมราคามากกว่าสองพันบาทเมื่อกี๊อีก .. ถ้ามีอะไรที่ทำให้ผมชอบมากกว่ากางเกงตัวนี้ ผมอาจจะให้มากกว่าสองพันก็ได้นะ”
พูดไปมองคนตรงหน้าไป .. แววตาที่เราประสานสบกัน ไม่ต้องเดาผมก็รู้ พนักงานตัวร้ายคงไม่ได้ใสจนจะไม่เข้าใจความหมายของประโยคเรียบๆง่ายๆของผม
ยิ่งเห็นท่าทางพนักงานที่ไม่อยากเซอร์วิสเอาใจ ยิ่งอยากทำให้ยอมสยบมากยิ่งขึ้น
“อืมม อย่างเช่นว่า.. อะไรดีๆที่ทำให้อยากปลดซิปกางเกง อยากลองไหมครับ”
.
.
“คุณลูกค้าเข้าใจอะไรผิดรึเปล่า ผมไม่ได้บอกซักคำว่าผมต้องปลดกางเกงให้ด้วย แค่บอกว่าจะใช้มือ”
มือกดลงบนจุดต้องห้ามศูนย์รวมความรู้สึกอีกครั้ง เหมือนแกล้งกัน
ฝ่ามือที่ขยับกดบ้างผ่อนแรงบ้าง ลูบไล้ไปมาอยู่บนกางเกงผ้าเนื้อดีราคาแพง ทำให้คนถูกกระทำต้องเผลอซี้ดปากอย่างทนแทบไม่ได้
ความรู้สึกคับแน่นในกางเกง ต้องการมากกว่านี้ แต่อีกฝ่ายเหมือนไม่ได้ช่วยระบายความอยาก
แต่กลับแกล้งให้เขาอยากมากขึ้นกว่าเดิมซะมากกว่า
“นิสัยไม่ดีเลยนะครับ ตั้งสองพัน จะทำแค่นี้จริงๆดิ ไม่เอาน่า”
คนใจร้อนคว้าจับมือซุกซนที่ยังปลุกอารมณ์ไม่เลิก ที่ตกลงกันไว้มันใช่แบบนี้ซะที่ไหนกันล่ะ ไอ้พนักงานตัวแสบเอ๊ย
“คุณบอกเองว่ากางเกงคุณมันแพงกว่านั้น”
คำพูดเรียบเรื่อย พร้อมกับที่อีกฝ่ายดึงข้อมือออกจากการจับกุมของผม วางมือลงบริเวณซิปกางเกงเหนือจุดวาบหวิวจนผมหายใจไม่ทั่วท้อง โน้มตัวเข้ามาใกล้ แววตาแข็งกร้าวหรี่ลงคล้ายจะทดสอบวัดระดับผม
“ผมอยากรู้ว่าระดับคนแบบคุณ .. ก็ได้แค่นี้เองเหรอ”
คำพูดที่รู้ทั้งรู้เหมือนจงใจหลอกล่อให้ติดกับ แบบทดสอบวัดระดับที่ตอนนี้ผมกำลังเข้าร่วมอยู่คนเดียว
ได้แต่ประเมินตัวเอง ไม่จำเป็นต้องเห็นผลก็รู้แล้ว
ระดับความโง่เง่าเคล้าราคะที่สูงลิบลิ่วเกินกว่าผมจะหยุดมันได้
เห็นสายตาของเขาละจากภาพผม หลุดโฟกัสเหมือนเหม่อกับตัวเองเพียงชั่วครู่ ก่อนถ้อยคำชวนวิวาทที่ผมคิดว่าแท้จริงเขาเองก็กวนประสาทไม่ต่างกันเท่าไหร่
“กระจอกจัง”
ถ้าไม่ติดว่าน่ารักล่ะก็นะ .. ผมคงใช้กำลังให้ต้องเจ็บตัวกันไปบ้างล่ะ
และก็ไม่รู้อีกเหมือนกันว่าความรู้สึกอะไรของผมที่ทำให้ไม่อยากทำร้าย
อาจเพราะดวงตาแสนสวยคู่นั้นที่ทำให้เหมือนต้องมนตร์สะกด
ช่างคาดเดาได้ยาก บางทีก็ดูก้าวร้าวดื้อรั้น หงุดหงิด วาววับปรารถนาสิ่งที่ต้องการ
แต่บางคราวก็แฝงซึ่งคำถามบางอย่างที่ผมเองก็ยังไม่เข้าใจ
.. อยากซึมซับ อยากเห็นไปอีกนานๆ ไม่อยากให้จบแค่ตอนนี้เดี๋ยวนี้
.
.
.
การที่ยอมเพิ่มเงินอีกซักนิด ยังไงมันก็ยังเล็กน้อยสำหรับผม
แลกกับการให้กางเกงคู่ใจหลุดออกไปจากตัวซักหน่อย
มันก็เป็นการแลกเปลี่ยนที่คุ้มค่าอยู่ดี
ผมขยับตัวนั่งเอนพิงหัวเตียง ความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลไปอยู่กับสัมผัสจากฝ่ามืออุ่นๆที่ขยับขึ้นลงปรนเปรอให้ เนิบช้า หนักแน่น เร่งจังหวะบ้าง ผ่อนเบาบ้าง
"อ่าห์"
ผมพยายามข่มอารมณ์ที่ทะยานขึ้นสูงอย่างควบคุมไม่ได้ จะคู่ขาคนไหนก็ไม่มีใครเร้าใจพอจะทำให้ผมเสร็จสมอารมณ์โดยไม่ได้ร่วมสัมพันธ์ลึกซึ้งทางกาย
นี่กับแค่มือ.. ก็แทบจะไม่ไหวแล้ว
ผมซี้ดปากอย่างทรมานปนเสียวซ่าน มองพนักงานตัวร้ายแสนเย่อหยิ่งที่แม้จะปรนเปรอให้ แต่ก็ไม่ยอมอยู่ในท่าทางที่ต่ำกว่าผม
"ฮืม อ.."
แม้มือนั้นจะทำหน้าที่ส่งไปรูดรั้งส่วนอ่อนไหวจุดไฟให้ผม แต่เขากลับยังรักษาระดับให้อยู่เสมอกัน
แววตาร้ายๆที่มองตอบกลับมา ..
ยิ่งเห็นสีหน้าผมที่จ้องมองอยู่ด้วยความสเน่หา เขาเลิกคิ้วราวกับจะเอ่ยย้ำคำว่า
'แค่นี้ก็จะไม่ไหวแล้วเหรอ กระจอกจัง'
อะไรแบบนั้นเลย
ยิ่งเป็นแบบนี้ ผมยิ่งอยากจะให้เขาก้มหัวให้ ...
ก้มลงไปต่ำๆ เอามือออก แล้วลองใช้อย่างอื่นแทนได้ยิ่งดี
อาาา บ้าไปแล้ว
ถ้าจะ..ขนาดนี้ แล้วปากบอกมาได้ว่าไม่ได้ขาย จะเชื่อได้ไหมเนี่ย
สัญชาตญาณดิบในหัวนักล่าผมกำลังร้องบอกว่ามันไม่ใช่ ไม่น่าใช่
ไม่เหมือนพวกมือใหม่ไม่ประสีประสา ..
แต่กับเรื่องอย่างว่าก็ยังบอกไม่ได้เหมือนกัน จนกว่าจะ.. ได้พิสูจน์จริงๆ
ไอร้อนรุ่มจากมือที่กอบกุม ชักขึ้นลงเป็นจังหวะรัวเร็ว เร่งจังหวะขึ้น มีเพียงแต่เสียงหอบหายใจของผม
นี่เขาตั้งใจจะทำไปถึงไหนกันนะ ..
สีหน้ามองเหยียดๆของคนคุมเกมส์ทำผมแทบสติขาด ความต้องการที่มากขึ้นมากขึ้นของผมมันทำให้ต้องจับข้อมือเขาให้หยุดการกระทำไว้ก่อนตรงนี้
ไม่ดีแน่ถ้าจะปลดปล่อยความต้องการ..
โดยที่อีกฝ่ายยังนั่งยิ้มเยาะร้ายๆ ใช้แค่มือจัดการผมซะหัวปั่น
เสียภาพพจน์คาสโนว่าเสือร้ายกันพอดี
ไม่ดี อาการแบบนี้มันไม่ดีเลย
ตระหนักได้ว่าบางสิ่งบางอย่างในตัวเขามันกระตุ้นอารมณ์ผมปั่นป่วนยิ่งกว่าพายุทอร์นาโดอันตราย
เขาอาจชนะ ที่ทำผมปั่นป่วนได้ขนาดนี้
พอกันที
!
ฟุ้บบ
ดึงรั้งให้อีกฝ่ายหยุดการกระทำ ใช้กำลังคว้าเอวตวัดพลิกกดร่างพนักงานตัวปัญหาลงด้านล่างแนบเตียง ตามขึ้นคร่อมก่อนใช้สองมือกดข้อมือเขาลงกับเตียงอย่างเร็ว
คนด้านใต้ดิ้นรนจะดึงมือออกจากแรงกดของผมด้วยความตกใจที่อยู่ๆก็กระแทกลงเตียงกะทันหัน .. ตามมาด้วยเสียงโวยวายทันที
หึ เมื่อกี๊ยังเก่งอยู่เลยนะครับ
ทนไม่ไหว ..
จะโดนแจ้งความจับข้อหาข่มขืนพนักงานม่านรูดไหมเนี่ย
อาาา เขายั่วผมก่อนเองนะ
No comments:
Post a Comment